Sekretne życie arabskich kobiet
Katherine Zoepf
Tłumaczenie: Agnieszka Kalus
Ilość stron: 275
Data premiery: 15 lutego
Patronat medialny:
LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
Katherine Zoepf
Tłumaczenie: Agnieszka Kalus
Ilość stron: 275
Data premiery: 15 lutego
Patronat medialny:
LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
Kultura arabska u większości Europejczyków wywołuje negatywne skojarzenia, np. terroryści, fanatyzmreligijny, degradacja pozycji kobiet w życiu społecznym, nieustające konflikty wojenne itp. Zainteresowanie światem muzułmańskim znacznie wzrosło po serii czterech ataków terrorystycznych, przeprowadzonych rano we wtorek 11 września 2001 roku na terytorium Stanów Zjednoczonych za pomocą uprowadzonych samolotów pasażerskich. Przyznam, że mnie także ciekawi ten dziwny wytwór zamkniętego kręgu cywilizacyjnego. Dlatego też, kiedy nadarzyła się okazja przeczytania „Sekretne życie arabskich kobiet” – nie wahałam się ani chwili. I w żadnym stopniu nie żałuję podjętej decyzji, bo dzięki temu mogłam spojrzeć na pewne sprawy z szerszej perspektywy.
Narratorem książki jest Katherine Zoepf, amerykańska dziennikarka. Autorka przez wiele lat mieszkała w Syrii i Libanie, gdzie była świadkiem licznych walk o prawa kobiet. Na podstawie własnych obserwacji i doświadczeń oraz na podstawie rozmów prowadzonych z wieloma mieszkańcami tego kraju, pokazuje nam rzeczywiste blaski i cienie codziennego życia muzułmanek wraz z postępującą emancypacją i rosnącą liczbą pań odnoszących sukcesy zawodowe i zarabiających duże pieniądze. Zbyt piękne, by mogło okazać się prawdziwe? Faktycznie, nie każdy ma w sobie tyle siły, odwagi i wsparcia, żeby przełamać ten skostniały patriarchat. Niektórzy wolą nie ryzykować i tkwić w bezpiecznym kokonie narzuconych ograniczeniach. Wszak - jak mówi porzekadło: "Lepszy znany diabeł niż diabeł, którego nie znasz".
Niniejsza publikacja nie jest powieścią lecz ma charakter czysto formalistycznego reportażu zawierającego zlepek przeżyć publicystki i fragmenty pojedynczych historii, mówiących o losach jednostek. Toteż nie spodziewajcie się jakiejś spektakularnej dramaturgii czy erupcji emocji. Nie oznacza to jednak, że wieje nudą. Osobiście z niegasnącym zainteresowaniem odkrywałam różne ciekawostki. Na mojej twarzy często pojawiał się szok pomieszany z oburzeniem oraz złość przeplatana z poczuciem bezsilności i szczyptą zrozumienia.
Najbardziej zbulwersowała mnie historia pewnej piętnastolatki, która pewnego dnia została uprowadzona przez porywacza i zgwałcona.W obliczu tego nieszczęścia, najbliższa rodzina zamiast okazać współczucie, wysłała brata pokrzywdzonej, żeby z zimną krwią pozbawił ją życia. W ten sposób zmyli hańbę i odbudowali reputację w oczach społeczności. Dla mnie to chore! Przecież w świetle religii nie była niczemu winna! Najgorsze jest to, że wymiar sprawiedliwości chroni tego typu morderców, ponieważ uznawani są przez sędziów za działających w obronie własnego honoru, który w tradycji Beduinów mocno jest zakorzeniony. Nieraz kobiety są zabijane tylko z powodu podejrzenia romansu, lub na skutek fałszywego oskarżenia. Wystarczy, że mężczyzna zobaczy, że jego siostra lub córka stoi w drzwiach z jakimś jegomościem, i od razu zakłada, że coś między nimi zaszło, więc ją uśmierca. Brak mi słów…
Ciekawostką jest również fakt, że Arabia Saudyjska przeznacza ogromnie środki na utrzymanie całkowitej separacji pomiędzy płciami. Młodzi ludzie są izolowani od płci przeciwnej od chwili, gdy stają się nastolatkami. Są nawet specjalne banki, biura turystyczne i urzędy państwowo, które obsługują jedynie kobiety. Także restauracje mają oddzielne lady dla pań i panów. Ale najbardziej zdumiała mnie i zarazem rozbawiła pewna informacja dotycząca wyboru kandydatki na żonę. Otóż gdy młody mężczyzna rozważa oświadczyny, zachęca się go, żeby dobrze przyjrzał się bratu wybranki, by mieć pojęcie, jak ona może wyglądać. Nie wiem - śmiać się, czy płakać.
Zapewne Was trochę zaskoczę, pisząc, iż muzułmanki to najbardziej rozwiązłe dziewice na świecie. Normalna dziewczyna, która chce żyć przyzwoicie, napotyka na wiele problemów. Aby powstrzymać swojego chłopaka od szukania seksu gdzie indziej i jednocześnie zachować status przyszłej żony, (tylko nieskalana panna może wyjść za mąż) godzi się na seks oralny i analny. To jedyne rodzaje seksualnej aktywności, jaka jest akceptowana przez wiele libańskich nastolatków i niezamężnych kobiet. Hmm... każdy ma swoje metody na przeszkody.
 |
| ''' |
Wyjątkowo do gustu przypadła mi natomiast symbolika hidżabu. Dotychczas ten strój odbierałam jako formę zniewolenia, ale dzięki tej książce odkryłam drugą stronę medalu. Zrozumiałam, że noszona przez muzułmanki chusta nie tylko chroni je w miejscu publicznym przed pożądliwym wzrokiem innych osób, ale jednocześnie prezetuje ich indywidualność, bo zamiast urody i płci, człowiek zauważa ich wewnętrzne piękno, czyli ciekawy charakter i piękny intelekt. Jak widać, ma to swoje zalety.
Nie od dziś wiadomo, że Saudyjki prowadzą niewyobrażalnie ograniczone życie. Zgodnie z obowiązującymi standardami nie mogą pracować, uczyć się, podróżować bez zgody opiekunów. Ich zeznania w sądzie liczą się tylko w połowie, małżeństwa są prawie zawsze aranżowane i trudno im uzyskać rozwód, nawet wtedy, gdy istnieją dowody o przemocy. Czy mimo panujących żelaznych zasad czują się nieszczęśliwe? Odpowiedź znajdziecie w lekturze „Sekretne życie arabskich kobiet” – w szczerym i ważnym artykule, który odsłoni przed Wami całkiem inną rzeczywistość. Polecam.