"Czas cudów, czyli opowieści pod jemiołą" || PATRONAT MEDIALNY

  Bardzo rzadko zdarza mi się sięgać po antologię, można by rzec, że wcale. Zniechęca mnie bowiem ich krótka forma, która zazwyczaj pozostawia po ogromny niedosyt. Niemniej jednak czasami robię wyjątki, tak jak w przypadku powyższego zbioru. Przekonała mnie bowiem świąteczna tematyka oraz lista autorów, wśród których są m.in.: Joanna Jax, Joanna Bujak, Małgorzata Falkowska oraz Diane Rose. Wszystkie wymienione osoby mają na swoim koncie naprawdę świetne powieści, toteż wiedziałam, że czeka mnie prawdziwa literacka uczta złożona z nietuzinkowych historii, które skradną moje serce i rozgrzeją lepiej, niż kubek gorącej herbaty. Moje przypuszczenia okazały się jak najbardziej trafne, gdyż już po kilku pierwszych stronach poczułam to ''coś''– swoistą magię, która otula nas swoją energią i zaraża optymizmem. Czego chcieć więcej? Nic, tylko czytać! 

  Każde opowiadanie zawiera samodzielną, odrębną fabułę, porusza inną strunę i wywołuje odmienne refleksje i emocje. To niezwykle zróżnicowane teksty łączące różne style i konwencje. Głównym motywem spajającym całą książkę jest czas Bożego Narodzenia, gdzie pod płaszczykiem egzystencji zwykłych ludzi odkrywamy ważną prawdę o tym, co w życiu najważniejsze, czyli przyjaźń, rodzina, dobroć, zaufanie, szacunek do drugiego człowieka, życzliwość, empatia czy miłość. Wszystko to podane w sposób prosty, nienachalny, bez zbędnego moralizowania, co czyni tę lekturę niezwykle interesującą i w pełni godną uwagi. 

  Nie będę omawiać wszystkich tekstów, ale wyróżnię kilka, które szczególnie zapadły mi w pamięć. Z pewnością warto docenić Joannę Jax, która po raz kolejny udowadnia, że nie boi się odbiegać od utartych schematów i przekraczać granice własnej wyobraźni. Doskonale odnajduje się zarówno w tematyce wojennej, jak i w świątecznej konwencji. Serwuje nam ujmującą, błyskotliwą opowieść (Panna Śliczna), która nie tylko wzrusza, skłania do refleksji, ale przede wszystkim niesie ze sobą ważną prawdę, mówiącą o tym, że pieniądze nie są naszym bogactwem, lecz ludzie, wśród których żyjemy. Na uznanie zasługuje również historia napisana przez Joannę Dorotę Bujak (Zwyczajny cud), która jest najlepszym przykładem tego, że każdy z nas może dać szczęście drugiemu człowiekowi. Wystarczy odrobina dobrej woli i szczerych chęci. W niesłychanie wzruszający - jednocześnie w subtelnie humorystyczny sposób pokazuje, jak z pozoru zwyczajna pomoc, może urosnąć do rangi cudu. Poruszyło mnie także opowiadanie Diane Rose: "Światło w ciemności", które przepięknie przedstawia ideę Betlejemskiego Światła Pokoju, a także mądrze uzmysławia, że każdy zasługuje na drugą szansę, na możliwość poprawy. W końcu wszyscy jesteśmy ludźmi, mamy prawo do pomyłek i błędów. Z kolei ''Niecicha noc'' Patrycji May totalnie mnie rozbroiła swoją komediową otoczką, pod którą kryje się istotny przekaz, a mianowicie, że o udanych świętach nie decyduje ładna choinka, jakość i wartość prezentów oraz uginający się pod ciężarem jedzenia stół, lecz luźna, przyjazna atmosfera w gronie najbliższych. Jednakże niekwestionowanym numerem jeden w moim osobistym rankingu jest debiut Beaty Schoenmakers: "Wypożyczony tata". Nie mogłam opanować łez wzruszenia. Autorka ukazuje przejmujący portret dorastającego chłopca pozostawionego samemu sobie, który pragnie akceptacji, miłości, bezpieczeństwa i uznania przez innych, co w efekcie popycha go do nieuczciwych zagrywek. Ta historia dowodzi, że los nie zawsze bywa łaskawy, czasami mocno daje w kość. Ale grunt to się nigdy nie poddawać i nie tracić wiary w lepsze jutro. Bo w końcu może szczęście się do ciebie uśmiechnie. 

  ,,Czas cudów'' to pełna realizmu, dająca do myślenia podróż po labiryntach ludzkich przeżyć, lęków i marzeń. Niezwykle szczerze dotyka najczulszych strun duszy, uwrażliwia na potrzeby innych, odwołuje się do tradycyjnych wartości, ale przede wszystkim uczy cieszyć się z małych rzeczy i doceniać to, co mamy. Zdecydowanie polecam!