Jeszcze jeden dzień
Mitch Albom
Data wydania: 21-05-2014
Wydawnictwo: Znak / Literanova
Ilość stron: 216
Ocena: 5/6
Głębia matczynego uczucia jest niezwykle piękna, niestety nie zawsze doceniania. Często wydaje nam się, że mamy mnóstwo czasu, aby zdążyć okazać swoją wdzięczność kobiecie, która dała nam życie. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że ani się nie spostrzeżemy, gdy będzie na to już za późno. Mimo to Charles Benetto, główny bohater książki ,,Jeszcze jeden dzień’’ Mitcha Albom, dzięki cudownemu splotowi okoliczności dostał szansę, by powiedzieć swojej mamie, jak bardzo jest dla niego ważna. Jak do tego doszło?
Charley to samotny mężczyzna w średnim wieku, były, niespełniony bejsbolista. W dzieciństwie boleśnie przeżył rozwód rodziców. Aby zaspokoić niebosiężne ambicje własnego ojca, sprzeciwił się woli matki porzucając naukę na rzecz kariery sportowej. Niestety nie odniósł na tym polu zbyt wielkiego sukcesu. W życiu prywatnym również mu się nie poszczęściło. Popadł w kłopoty finansowe, rozstał się z żoną i stracił kontakt z jedyną córką, która nawet nie raczyła zaprosić go na swój własny ślub. Teraz tylko alkohol daje mu ulgę i złudne poczucie wolności od wszelkich problemów. Z dnia na dzień coraz bardziej się zatraca. W końcu postanawia skończyć ze sobą raz na zawsze. Podchmielony wsiada do samochodu i jedzie odwiedzić Pepperville Beach, swój rodzinny dom. Jednak w trakcie podróży zdarza się wypadek, w którym niespodziewanie spotyka swoją zmarłą sprzed ośmiu laty rodzicielkę. Czy to sen, iluzja, pijackie omamy? A może jakaś siła wyższa stworzyła dla Charley'ego szansę naprawienia swoich błędów w relacjach z matką?
Mitchell David "Mitch" Albom to amerykański autor kilku bestsellerów, dziennikarz, dramatopisarz, scenarzysta, prezenter radiowy i telewizyjny oraz muzyk. Udziela się również charytatywnie. Założył i zorganizował między innymi: "The Dream Fund", "A Time to Help" i "A Hole in the Roof", grupy wolontariuszy i fundacje dla potrzebujących dzieci. W swoim dorobku literackim, oprócz bieżącej pozycji posiada także: "Wtorki z Morriem" (oparta na faktach), "Pięć osób, które spotykamy w niebie" i ‘’Zaklinacz czasu’’. Jego książki sprzedały się na świecie w ponad 35 milionach egzemplarzy, zostały wydane w 48 krajach i przetłumaczone na 44 języki. Na ich kanwie powstały cieszące się uznaniem filmy, nagradzane nagrodą Emmy.
Dotychczas nie miałam sposobności obcować z twórczością tego pisarza, ale kiedy nadarzyła się taka okazja, postanowiłam z niej skorzystać. Czy warto było? Moim zdaniem tak, ponieważ dzięki lekturze ,,Jeszcze jeden dzień’’ uświadomiłam sobie wiele istotnych spraw. Patrząc z perspektywy czasu często nie doceniałam mojej mamy. Zwłaszcza będąc nastolatką wielokrotnie sprawiałam jej przykrość swoim buntowniczym zachowaniem. To, co kiedyś odbierałam, jako atak, tak naprawdę było formą obrony przed otaczającym mnie zewsząd złem. Na szczęście w porę zrozumiałam swój błąd i doceniłam szczere intencje mojej rodzicielki. Nie każdy jednak może mieć tyle szczęścia, dlatego warto już teraz ocieplać bądź naprawiać swoje stosunki z rodzicami.
Powieść Mitch’a Albom’a to historia obyczajowa oparta na wydarzeniach autentycznych, zadedykowana pamięci jego mamy. Podejmuje niezwykle ważną, życiową tematykę dotyczącą macierzyństwa, miłości do dziecka i rodziny, wewnętrznego zagubienia, uzależnienia i jego zgubnych następstwach. Opowiada też o skomplikowanych relacjach międzyludzkich i sile, z jaką pewne jednostki potrafią oddziaływać na innych. Nieraz nieświadomie rodzice wywierają presję na swoich dzieciach uzależniając je od siebie. Nie potrafią zrozumieć, iż błądzenie i popełnianie błędów jest częścią życia człowieka, dlatego każdy sam dobrowolnie powinien decydować o własnym losie.
Książkę czyta się nadzwyczaj płynnie. Rozdziały są krótkie, napisane prostym językiem, i co najważniejsze, treściwe i na temat. Wątki teraźniejsze przeplatają się z retrospekcjami z dzieciństwa i wczesnej młodości głównego bohatera. Dzięki temu możemy lepiej poznać jego relacje z rodzicami oraz dowiedzieć się, jaka sytuacja zapoczątkowała jego ciężki kryzys życiowy. Niestety drażnił mnie brak konkretnej chronologii. Nie lubię chaotycznego przeskakiwania między wątkami, chociaż po jakimś czasie pomału przyzwyczaiłam się do tego. Zabrakło mi także emocji. Niby współczułam cierpiącemu Charlesowi, mimo to jakoś nie poruszył mojego serca. Jedynie podczas epilogu łza zakręciła się w moim oku. To wtedy też odkryłam, kim jest anonimowa pisarka, która postanowiła spisać wspomnienia Benetto dodając jego fragmenty dziennika oraz swoje osobiste zapiski. Przyznam, że moje zdumienie nie miało granic.
To poruszająca, mądra, subtelna i wywołująca rozliczne refleksje książka. Nie można obok niej przejść obojętnie. Uczy, jak doceniać ludzi, których można łatwo stracić i szanować tych, którzy dali nam życie, niezależnie od tego, jak postępują. Serdecznie polecam.
***
WydawnictwoZnak literanova
