Obsydian
Jennifer L. Armentrout
tytuł oryginału: Obsidian
wydawnictwo: Filia
data premiery: 4 czerwiec 2014
liczba stron: 400
ocena: 6/6
Czuliście kiedyś wielką potrzebę poznania danej książki? Ja właśnie czegoś takiego doświadczyłam spoglądając w magnetyzującą okładkę ''Obsydianu'' Jennifer L. Armentrout. Kiedy więc trafiła mi się możliwość sięgnięcia po tę powieść, ucieszyłam się jak mała dziewczynka z wymarzonego prezentu. Ale czy jestem w pełni usatysfakcjonowana? Najpierw kilka słów o fabule.
Siedemnastoletnia Katy Swartz niedawno przeprowadziła się z mamą ze słonecznej Kalifornii do zapomnianej przez Boga Wirginii Zachodniej. Dziewczynie ciężko przyzwyczaić się do specyficznego akcentu miejscowych, rwącego łącza internetowego oraz wszechobecnej monotonii i spokoju. Przypuszcza, że swój ostatni rok w nowej szkole z obcymi ludźmi nie będzie zbyt udany. Jednak pewnego dnia w życie Katy wkrada się chaos, za który odpowiedzialni są sąsiedzi z naprzeciwka: Dee, miła, dobroduszna i energiczna rówieśniczka oraz jej niesamowicie przystojny, arogancki, o intensywnie zielonych oczach brat bliźniak Daemon. Z Dee niemal błyskawicznie nawiązuje przyjacielski kontakt. Natomiast Daemon ewidentnie jej nie lubi, wręcz pała jakąś dziwną nienawiścią. Zdezorientowana Katy nie wie, o co w tym wszystkim chodzi. Dlaczego nowo poznany chłopak odnosi się do niej tak wrogo?
Mam ochotę krzyknąć: WOW! Ale znakomity romans paranormal! Ogromnie się cieszę, że moja intuicja mnie nie zawiodła. Czytałam wiele książek z tego gatunku, gdzie bohaterami byli zazwyczaj wampiry, wilkołaki, duchy, anioły itp. Ale pierwszy raz mam do czynienia z tematyką Obcych. Jestem bardzo zaskoczona i zachwycona. Jennifer Armentrout odbiegła od naszych wyobrażeń o stworach z innej planety. Nie są to małe, nieproporcjonalne zielone ludki z wyłupiastymi oczami, tylko postacie stworzone ze światła. W ludzkiej formie mogą funkcjonować jak każdy zwyczajny człowiek. Dlaczego jednak zamieszkują naszą planetę i w jaki sposób się tu znaleźli? Nie mogą też objawiać swoich mocy, zwłaszcza przy ludziach, gdyż w pewien sposób ''naznaczają'' ich swoją obecnością. Tymczasem Daemon łamie tę zasadę ratując z opresji swoją sąsiadkę. Jakie będą konsekwencje tego czynu? Autorka stworzyła ciekawą, oryginalną, wciągającą fabułę, pełną najróżniejszych wątków, z których każdy jest jeszcze ciekawszy od poprzedniego.
Na duży plus zasługuje wzmożone napięcie seksualne między Katy a Daemonem. To dzięki nim historia napiera charakteru i pazura. Nieustannie ''drą ze sobą koty'', a jednak coś ich do siebie ciągnie, iskrzy od pierwszego spojrzenia. Wielokrotnie uśmiech nie schodził mi z twarzy podczas ich słownych utarczek. Mimo to, w obliczu zagrożenia byli zdolni do największych poświęceń, aby ratować siebie nawzajem.
Pokochałam głównych bohaterów. Szczególnie Katy zaskarbiła sobie moją sympatię. Podobnie jak ja prowadzi bloga i recenzuje książki. W wolnych chwilach uprawia też domowy ogródek. Ale najbardziej cenię w niej silną osobowość. Pewna siebie, zadziorna, spontaniczna, zabawna i lojalna, zwłaszcza w stosunku do swoich przyjaciół. Z kolei Daemon to charyzmatyczny, niepokojący, temperamentny kosmita. Jego sarkastyczne uwagi częstokroć doprowadzały mnie do szału, ale i tak czułam do niego słabość. Natomiast Dee w moim mniemaniu została trochę zepchnięta na boczny tor, chociaż i tak zapisała się w mojej pamięci.
Wszystko mi się w tej książce podoba: innowacyjna fabuła, lekki styl pisania, błyskotliwe dialogi, humor, dynamiczna akcja, emocje, napięcie oraz ciekawi, wyraziści bohaterowie walczący o życie. Jeśli chodzi o zakończenie jest… wspaniałe! Nie mogę się doczekać kolejnego tomu serii LUX, który notabene już jest w przygotowaniu i będzie nosić tytuł: Onyx.
***
Wydawnictwo FILIA.