Dotyk życia
Aleksandra Szoć
Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: październik
Liczba stron: 184
Ocena: 5-/6
Doznana w przeszłości trauma, nawet jeśli jest już uśpiona, może w najmniej spodziewanym momencie ożyć jak Feniks z popiołu. Czegoś takiego doświadczyła główna bohaterka powieści ''Dotyk życia'' Aleksandry Szoć.
Clarissa Jesson jest młodą, atrakcyjną dziennikarką pracującą w miejscowej gazecie. Pewnego dnia szef zleca jej przeprowadzenie wywiadu z Chrisem Lindaggo, przystojnym, apodyktycznym, światowej klasy biznesmenem. Spotkanie przebiega w bardzo napiętej atmosferze, jednakże owocuje udaną rozmową. Wieczorem Clarissa umawia się ze swoją najlepszą przyjaciółką do pobliskiego klubu. Nie dociera jednak na miejsce, gdyż niespodziewanie pada ofiarą gwałciciela. Ale szczęśliwym zbiegiem okoliczności z opresji ratuje ją Chris, z którym kilka godzin wcześniej przeprowadzała wywiad. Co z tego dalej wyniknie? Czy dwa różne światy mają szansę na nawiązanie głębszych relacji? A może ukryte głęboko w zakamarkach duszy demony przeszłości nie pozwolą nieufnej dziewczynie otworzyć swojego serca i doświadczyć miłości?
Literacki debiut Aleksandry szalenie przypadł mi do gustu. Wprawdzie pomysł na fabułę nie jest odkrywczy, ale spójny i dobrze opowiedziany. Mamy zwyczajną dziewczynę zmagającą się z traumatycznymi wspomnieniami z dzieciństwa oraz wyrachowanego i władczego milionera. Przypadek sprawia, że ich drogi krzyżują się. Początkowo ta znajomość nie przebiega w zbyt przyjaznej atmosferze. Clarissa przez wzgląd na swoją dramatyczną przeszłość nie chce angażować się uczuciowo z żadnym przedstawicielem płci męskiej.
''Posiada wyskoki status, duże pieniądze, własną firmę i niespotykaną urodę, ale nic więcej. Wiem, że w środku jest samolubnym pustakiem, podobnym do mojego ojca. Każdy facet ma ten gen. Władczy, arogancki i …''
Czy w zaistniałej sytuacji Lindaggo odpuści sobie tę krótkotrwałą znajomość? Autorka w niezwykle ujmujący sposób pokazuje, jak złe doświadczenia z dzieciństwa mogą utrudnić życie i negatywnie wpływać na relacje z innymi. Jak w takiej sytuacji pozbyć się bolesnych wspomnień? Czy istnieje cudowne antidotum na wyrzucenie przykrych myśli i lęków? Z bólem serca czytałam retrospekcje nawiązujące do dziecięcych lat Clarissy, która musiała zmagać się nie tylko z głodem, lecz z czymś znacznie okrutniejszym. Na szczęście Chris wyciągnął do niej pomocną dłoń, dał upragnione poczucie bezpieczeństwa i pokazał potęgę miłości. Mimo to pisarka nie leczy uzdrowicielską mocą miłości. Przeciwnie. Uświadamia, że nie ma prostych rozwiązań, skutecznej pigułki na pozbycie się swoich problemów. W takich przypadkach niezwykle ważna jest pomoc odpowiedniego lekarza specjalisty.
Od pierwszej chwili polubiłam parę głównych bohaterów. Również postacie drugoplanowe budzą sympatię. Niemniej zabrakło mi wnikliwości i finezji w portretowaniu ich myśli, uczuć i targających nimi emocji. Ale za to tempo akcji jest bez zarzutu. Cały czas dzieje się coś nowego, co nie pozwala oderwać się od lektury, szczególnie w końcowej fazie przygotujcie się na szokujące doznania. Zakończenie zostało ładnie zamknięte, aczkolwiek autorka zostawiła ''klucz'' do ewentualnej kontynuacji, na którą skrycie liczę. W ogólnym rozrachunku jest całkiem dobrze, chociaż czuje też pewien niedosyt związany z dość małą objętością książki. Spokojnie można było kilka wątków rozwinąć oraz stworzyć kilka nowych. Wierzę jednak, że następnym razem będzie znacznie lepiej.
''Dotyk życia'' gorąco polecam wszystkim tym, którzy mają ochotę na lekką, a zarazem przejmującą lekturę. To interesująca, z nutką wewnętrznego niepokoju historia o miłości zdolnej pokonać wszelkie przeszkody jak i walce z własnymi słabościami, demonami przeszłości. Mam nadzieję, że i Wy znajdziecie tutaj coś dla siebie.
***
Wydawnictwo Novae Res
