Wyniki konkursu z książką ''Trzy odbicia w lustrze''

Czy to jest anegdotka? Nie wiem... wiem, że to romantyczna historia, która sprawia, że wciąż wierzę w miłość.
Lata powojenne, na podkarpackiej wsi. Moja Babcia jest prostą kobietą po wiejskiej szkole, a raczej trzech klasach. Przeżyła wojnę, prosto i cicho, bo w Turbi znowu Jeźdźcy Apokalipsy nie roztratowali. Było biednie i strasznie, Jej brat był w Auschwitz, ale przeżył. Babcia ma już swoje lata, bo jest po dwudziestce. Nadal jest biednie i ponuro, przyjeżdża firma Mostostal, mają budować most kolejowy na Sanie.

Babcia gotuje obiady, bo jakoś trzeba dorobić. Poznaje tam starszego od niej mężczyznę. Pan jest od niej starszy o więcej niż ona ma lat. Pan pochodzi z dobrej rodziny, miał już żonę z którą nie żyje, ma syna. A jednak zakochują się i pobierają. Na dodatek, żyją wspaniale. Dziadek pochodził z wspaniałej, tolerancyjnej rodziny, która najpierw, przed wojną zaakceptowała żydówkę która przeszła na katolicyzm i wyszła za ich pierworodnego, a teraz akceptują chłopską narzeczoną, syna rozwodnika. Matka Dziadka będzie opowiadała mojej Mamie o balach, o debiutantkach. Dziadek, chociaż starszy i wykształcony, będzie robił to co Babcia mu każe, tylko raz postawi na swoim nie będzie chciał awansów, lepszej pracy, pieniędzy bo razem z żoną pokochał wieś. No i lepiej, żeby się nie wybijał, bo jeszcze wyjdzie na jaw, że w wojnę był nie tylko na robotach, ale i w AK. Babcia po śmierci Dziadka nie wyszła drugi raz za mąż, chociaż była jeszcze młoda. Do końca życia wspominała męża z tkliwością (a niełatwo się wzruszało) i największą sympatią. I za każdym razem jak przejeżdżam przez ten most, ciepło mi się na sercu robi :)