Cicho sza...

W milczeniu
Erica Spindler
 
Seria: New York Times Bestselling Authors
Tłumaczenie: Klaryssa Słowiczanka
tytuł oryginału: In silence
wydawnictwo: Harlequin/MIRA
data wydania: 16 stycznia 2015
liczba stron: 496
ocena: 5-/6





      Wśród niewielu pisarzy, po których książki sięgam w ciemno, jest Erica Spindler – amerykańska autorka powieści z gatunku thrillera romantycznego. Dlatego kiedy w moje ręce wpadła książka ''W milczeniu'', nie wahałam się ani chwili, by po nią sięgnąć. Czy jestem usatysfakcjonowana? Najpierw kilka słów o samej fabule.

Avery Chauvin pochodzi z małego miasteczka Cypress Springs w Luizjanie, lecz od kilkunastu lat pracuje jako dziennikarka w poczytnym czasopiśmie w Waszyngtonie, i jak na razie nie myśli o powrocie w rodzinne strony. Ale pewnego dnia sprawy przybierają nieoczekiwany obrót. Dziewczyna dowiaduje się, że jej ojciec, szanowany lekarz-popełnił samobójstwo przez samospalenie. Zrozpaczona nie może uwierzyć w to, co się stało. W zaistniałej sytuacji wraca do domu, żeby znaleźć odpowiedzi na wszystkie dręczące ją pytania. Przeszukując rzeczy osobiste taty, przypadkiem trafia na pudełko z artykułami prasowymi sprzed piętnastu lat opisujące brutalne morderstwo młodej dziewczyny. Dlaczego ojciec gromadził te wycinki? Tymczasem w miasteczku dochodzi do kilku tajemniczych samobójstw, zaginięć i morderstw. Avery zaczyna podejrzewać, że ktoś pomógł jej ojcu targnąć się na własne życie. Czy to zwykłe urojenia czy uzasadnione obawy? 

I wydanie

 ''W milczeniu'' to drugie wydanie książki w zmienionej szacie graficznej. Cała reszta pozostała bez zmian. Fabuła sama w sobie nie jest jakaś oryginalna i zaskakująca, mimo tego śledzi się ją z niesłabnącym zainteresowaniem. Akcja toczy się w Cypress Springs, w zacnym, bogobojnym, wzorcowym miasteczku.

''U nas czci się Boga i szanuje rodziny. Jesteśmy   tradycjonalistami, trochę anachronicznymi w dzisiejszym świecie''.

To jednak tylko gra pozorów. Pod maską fałszywej moralności szerzy się potworne ZŁO, które fanatycznie wierzy w słuszność swojej sprawy. Gotowi są oddać za nią życie. Dla nich cel uświęca środki. Każde działanie jest usprawiedliwione. Nie cofną się przed niczym, jeśli tylko mogą wyplenić to, co w ich oczach uchodzi za niewłaściwe. Niczego nieświadoma Avery trafia w samo centrum knowań i spisów, które mogą zagrozić jej życiu. Czy uda jej się z tego wyplątać? Autorce udało się stworzyć całkiem przemyślaną intrygę kryminalną. Bawi się z nami w kotka i myszkę, błyskotliwie podrzuca fałszywe tropy, puszcza zasłony dymne. Mimo to dosyć szybko domyśliłam się, kto jest mordercą, ale to mi nie przeszkadzało, by obserwować dalszy przebieg wydarzeń.

Jak daleko można się posunąć w dbaniu o "bezpieczeństwo? Czy można samemu decydować o czyjejś śmierci? Bystra, wnikliwa dziennikarka próbuje znaleźć odpowiedź na te pytania. Zaczyna grzebać w przeszłości, przez co naraża się na odwet tych, dla których to wielki temat tabu. Pomocy i wsparcia udziela jej Mark, policjant, zarazem były chłopak oraz Hunter, jego brat, niegdyś wzięty prawnik, który stoczył się na dno. Obaj panowie nie przepadają za sobą i ponownie rywalizują o względy Avery. To dodatkowo pogłębia nadchodzące problemy.

Styl pani Spindler jest lekki i łatwy w odbiorze, nie ma zbędnych opisów. Dialogi, w większości przypadków, brzmią naturalnie i całkiem nieźle współgrają z niepokojącą atmosferą. Napięcie stopniowane w małych dawkach daje upust w finałowej fazie. Gdzieniegdzie, wpleciono w tekst narrację z punktu widzenia mordercy, która wprowadza nutkę grozy i szaleństwa. Akcja cały czas wartko mknie naprzód, a tajemnica goni tajemnicę. Główni bohaterowie są wyraziści, charakterystyczni, zapadający w pamięć, choć momentami trochę schematyczni. Przyznam szczerze, że postać dziennikarki nieco mnie irytowała. Drażniło mnie jej niezdecydowanie i dziecięca ufność. Nie bacząc na wady i sekrety swoich znajomych, ślepo wierzyła w każde ich słowo i zapewnienia., przez co była w jeszcze większym niebezpieczeństwie. Zakończenie powieści było właściwie oczywiste, ale i tak kilka rzeczy mnie zaskoczyło. W ogólnym rozrachunku wypada zupełnie przyzwoicie, aczkolwiek wiem na pewno, że ta pozycja nie jest szczytem możliwości twórczych pani Ericy.

Reasumując. Dobra lektura, obowiązkowa dla fanów gatunku. Zbrodnie, zagadki, sekta, ferujące wyroki, plus cała masa podejrzanych, to zaledwie przedsmak tego, co Was czeka. Ja z mojej strony serdecznie polecam.