Szepty dzieciństwa
Anna Sakowicz
Wydawnictwo: Szara Godzina
Data wydania: 2015-06-29
Liczba stron: 304
Ocena: 5/6
Wychowanie, dzieciństwo, przeszłość, czyli to, co wynieśliśmy z domu w dużej mierze kształtuje nasz charakter i późniejsze życie.
Trzydziestokilkuletnia Basia mieszka pod jednym dachem z mężem Mietkiem, dwójką dzieci oraz ojcem nadużywającym alkoholu. W domu się nie przelewa, ale jakoś próbuje związać koniec z końcem. Pewnego dnia na jej drodze pojawia się Ula, koleżanka ze szkolnej ławki, która niegdyś była obiektem drwin i zaczepek, a teraz z brzydkiego kaczęcia wyrosła na piękną, atrakcyjną bizneswoman. Obie kobiety coraz częściej przebywają w swoim towarzystwie. Co się za tym kryje? Chęć odnowienia starej znajomości, a może coś innego?
''Szepty dzieciństwa'' to trzecia powieść w dorobku Anny Sakowicz. Autorka zadebiutowała zbiorem humoresek ''Żółta tabletka'' (2014), a we wrześniu ukazała się powieść ''Złodziejka marzeń''. Na swoim koncie posiada trzy fakultety: filologia polska, filozofia i edukacja filozoficzna na Uniwersytecie Szczecińskim. A w Warszawie, na prestiżowym Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, ukończyła edytorstwo współczesne. Prowadzi dwa blogi: kuradomowa.blogujaca.pl i anna-sakowicz.blog.pl.
Nie miałam dotychczas sposobności obcować z twórczością pisarki, ale kiedy nadarzyła się taka okazja, nie wahałam się ani chwili. Czy żałuję tej decyzji? W żadnym wypadku! Nie przypuszczałam, że pod tą niepozorną fabułą kryje się aż tak złożona, głęboka i niezwykła historia. Mamy zwykłą rodzinę, która pragnie żyć jak inni: mieć komputer, telefon komórkowy, od czasu do czasu kupować modne ubrania, kosmetyki lub wyjść gdzieś do eleganckiej restauracji. Takie niby zwyczajne przyziemne marzenia. Niestety ich sytuacja materialna na to nie pozwala. Jakby tego było mało, senior rodu przepełniony smutkiem po śmierci żony coraz częściej sięga do kieliszka.
Autorka stworzyła boleśnie prawdziwą opowieść o rodzinie, która rozpaczliwe łaknie miłości, akceptacji i dogodniejszego życia oraz uzależnieniu, które niesie za sobą bardzo poważne skutki i konsekwencje. Pokazuje, jak łatwo wpaść w pułapkę marzeń o lepszym świecie. Czasami wystarczy mały punkt zapalny, aby nasza spokojna egzystencja została zagrożona. W dzisiejszych czasach ludzie chcą żyć w coraz doskonalszych warunkach. Dlatego biorą kredyty, wysokoprocentowe pożyczki, byle tylko poprawić swój wizerunek. I nie zastanawiają się nad ewentualnym ryzykiem, bo przecież nie warto martwić się na zapas. Ale wcześniej czy później przyjdzie dzień, kiedy los wystawi nam wysoki rachunek za naszą beztroskę i bezmyślność.
Jednakowo ważny jest wątek związany z ojcem naszej bohaterki. Mężczyzna całe życie podporządkowany był swojej żonie, którą wręcz ubóstwiał. Dlatego jej śmierć załamała gocałkowicie, z tej przyczyny wpadł w szpony alkoholizmu. Tymczasem ze wspomnień Basi wyłania się całkiem inny obraz matki: surowej i oziębłej uczuciowo, zwłaszcza w stosunku do swojej córki. Pani Anna otwarcie daje do zrozumienia, że brak miłości, uwagi i troski ze strony rodziców jest obciążającym deficytem, który ma duży wpływ na podejmowane przez dorosłego już człowieka decyzje i wybory. Toteż warto pamiętać o okazywaniu dziecku zainteresowania, czułości i akceptacji, aby mogło wejść w sposób odpowiedzialny w dojrzałe życie.
W trakcie lektury serce biło mi niespokojnie z nadmiaru silnych emocji. Ta książka dosłownie wstrząsa i poraża realizmem. Przyznam, że początkowo ciężko mi było przedrzeć się przez specyficzny język autorki - taki dotykający bezpośrednio sedna, uproszczony, lecz z czasem doceniłam jego niepowtarzalny charakter. Akcja prowadzona jest wartko, nie ma przestojów. Również kreacja bohaterów zasługuje na uznanie. Są autentyczni, łatwo się z nimi utożsamić i przejąć ich losem. Także zakończenie bardzo mnie zadowoliło, skłoniło mnie do refleksji nad życiem i jego wartością.
Niebanalna, niecodzienna, jedyna w swoim rodzaju powieść ku przestrodze, która pokazuje, że z zaufaniem trzeba postępować ostrożnie, ponieważ nigdy nie wiadomo, z kim tak naprawdę mamy do czynienia. Jednocześnie uświadamia, że nie należy nikogo sądzić po pozorach, bo można się srodze pomylić. W skrócie – kawał dobrej literatury. Polecam wszystkim serdecznie!
