CARRIE PILBY (Nieznośnie genialna)
Caren Lissner
Caren Lissner
Wydawnictwo: HarperCollins
Premiera: 4.11.2015
Ocena: 4-/6
Czy bycie intelektualnym geniuszem ma swoje wady? Okazuje się, że tak.
Carrie Pilby ma dziewiętnaście lat i już zdążyła ukończyć Harvard. Jednak mimo błyskotliwego umysłu, jest zamknięta w sobie i nie potrafi nawiązywać kontaktów z otoczeniem. Zazwyczaj siedzi samotnie w domu, z nosem w książkach. Jej terapeuta widząc, co się dzieje, nakłania ją do wykonania kilkanajprostszych czynności:
1. Zrobić 10 rzeczy sprawiających radość.
2. Zostać członkiem jakiejś organizacji lub klubu (aby SPOTYKAĆ SIĘ z ludźmi).
3. Iść na randkę (z naprawdę INTERESUJĄCYM chłopakiem).
4. Wyznać komuś (z WYJĄTKIEM własnego terapeuty), ile dla niej znaczy.
5. Bawić się w Sylwestra (w gronie znajomych)
Czy uda się nastolatce zrealizować powierzony plan? A może okaże się to ponad jej siły?
Mam mieszane uczucia wobec tej książki. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Jakiejś lekkiej, banalnej historyjki w stylu Kopciuszka. Tymczasem dostałam specyficzną, refleksyjną powieść o ogromnym ładunku intelektualnym. Niestety filozofia analityczna to dla mnie za wysokie progi. Wolę jasny, konkretny przekaz bez niepotrzebnych dygresji, niezrozumiałych wywodów i dywagacji.Dlatego też niniejsza lektura nie sprawiła mi przyjemności. Nie oznacza to jednak, że jest tworem słabym i niegodnym uwagi. Przeciwnie. To doskonała pozycja dla czytelników chcących spojrzeć na świat z nieco innej perspektywy, perspektywy przyczynowo- skutkowej, dzięki której można zrozumieć, dlaczego ktoś podejmuje takie, a nie inne decyzje.
Mam mieszane uczucia wobec tej książki. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Jakiejś lekkiej, banalnej historyjki w stylu Kopciuszka. Tymczasem dostałam specyficzną, refleksyjną powieść o ogromnym ładunku intelektualnym. Niestety filozofia analityczna to dla mnie za wysokie progi. Wolę jasny, konkretny przekaz bez niepotrzebnych dygresji, niezrozumiałych wywodów i dywagacji.Dlatego też niniejsza lektura nie sprawiła mi przyjemności. Nie oznacza to jednak, że jest tworem słabym i niegodnym uwagi. Przeciwnie. To doskonała pozycja dla czytelników chcących spojrzeć na świat z nieco innej perspektywy, perspektywy przyczynowo- skutkowej, dzięki której można zrozumieć, dlaczego ktoś podejmuje takie, a nie inne decyzje.
Pomysł na fabułę prezentuje się całkiem intrygująco. Mamy młodą, aspołeczną, nad wyraz mądrą dziewczynę, która żyje w jakimś zawieszeniu, nie potrafi odnaleźć się w dzisiejszym społeczeństwie. W zaistniałej sytuacji terapeuta próbuje nakłonić ją do zdobywania nowych doświadczeń, żeby mogła lepiej zrozumieć mechanizm ludzkich zachowań i nauczyć się budować przyjazne relacje z innymi ludźmi. Tylko czy to przyniesie zamierzony skutek? Autorka uświadamia, że dojrzewanie oraz wchodzenie w dorosłość to trudna sztuka, zwłaszcza, gdy jest się zamkniętym w sobie introwertykiem. Jednak dla każdego jest nadzieja. Wystarczy odrobina chęci i dobrej woli, by wyrwać się ze swojej skorupy. Tylko tyle i aż tyle. Jak ten proces będzie przebiegał w przypadku Carrie? Tego musicie dowiedzieć się sami.
Caren Lissner stworzyła bardzo wnikliwy portret psychologiczny głównej bohaterki. Przybliża nam jej przeszłość,osobowość,a także objaśnia przyczynę niechęci, negatywnego nastawienia do podejmowania aktywności z innymi ludźmi. Niestety nie potrafiłam polubić Carrie, utożsamić się w jakikolwiek sposób z nią. Irytowało mnie jej lekceważenie, zarozumiałość i opryskliwość. Patrzyła na innych z dystansem, tak, jakby byli gorsi.Czy przyjdzie zatem taki moment, kiedy zrozumie, że nie należy oceniać wartości człowieka, siebie czy innych, w zależności od wyników testów czy renomy uczelni? Nic nie zdradzę.
Całość napisana jest przystępnym językiem, z filozoficznym zacięciem. Dużo tutaj refleksji, przemyśleń i poglądów na temat życia, wiary, stosunków międzyludzkich, naginania zasad moralnych i norm etycznych etc.To właśnie czyni tę publikację wyjątkową.Niemniej nadmiar powyższych zagadnień sprawia, że tempo akcji jest powolne i mniej cierpliwych może nużyć. W ogólnym rozrachunku - całkiem dobra książka, lecz nie dla każdego.
Podsumowując –niecodzienna,głęboka powieść psychologiczno-obyczajowa o dorastaniu, poszukiwaniu swojej drogi i tożsamości oraz pokonywaniu własnych ograniczeń, lęków i barier. Porusza i ożywia umysł. Skłania do szukania, stawiania trudnych pytań i szukania na nie odpowiedzi. Polecam zainteresowanym.
***
Wydawnictwo HarperCollinsPolska
