''I tu jest bies pogrzebany'' Kariny Bonowicz - zapowiedź - patronat medialny LŚC

February 24, 2016, 7:56 am

≫ Next: Układ - Elle Kennedy (pułapka uczuć)

≪ Previous: KONKURS - Wszystkie kształty uczuć

Miło mi poinformować, iż mój blog: LITERACKI ŚWIAT CYRYSIobjął patronatem medialnym książkę ''I tu jest bies pogrzebany'' KarinyBonowicz.

Opis fabuły:

Edward to pisarz nieudacznik, który pisze romanse dla kur domowych i marzy o osobistej psychofance. Jego żona Maria panicznie boi się, że na starość nie będzie miał jej kto podać szklanki wody, nie mówiąc już o szklance, za pomocą której będzie mogła odrysować sobie brwi. Jej ojciec Eugeniusz to właściciel zakładu pogrzebowego, skarżący się, że przez kryzys w branży będzie musiał pochować sam siebie. Jego córka Nina nie tylko zna całą encyklopedię chorób, ale jest w stanie napisać ją od początku, co weryfikuje podczas codziennych wizyt u swojego lekarza Jakuba, niepamiętającego, kiedy ostatni raz spał, nie mówiąc już o tym, kiedy spał z kimkolwiek.

Cała piątka – chcąc nie chcąc – będzie musiała zacieśnić więzi, a wszystko przez kryzys w branży funeralnej…. Bo jak na złość, w całym mieście nikt nie chce umierać!

„I tu jest bies pogrzebany” to niezwykła, nieprzeciętna i zabawna opowieść, która porwie nawet największego malkontenta i sceptyka. Bo jak się czasami okazuje… wszystko co dobre zaczyna się w zakładzie pogrzebowym.

Premiera 2 marca!!!

Recenzja niebawem. Będą też konkursy :)

Jesteście zainteresowani tym tytułem?

↧

Układ - Elle Kennedy (pułapka uczuć)

February 25, 2016, 2:24 am

≫ Next: Nowe życie - Anna Mytyk (iść, ciągle iść w stronę słońca)

≪ Previous: ''I tu jest bies pogrzebany'' Kariny Bonowicz - zapowiedź - patronat medialny LŚC

Układ
Elle Kennedy

Cykl: Off-Campus (tom 1)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data premiery: 29 lutego
Ocena: 6/6

Czasami lepiej nie wchodzić z nikim w żadne konszachty, bo nigdy nie wiadomo, jak to się obróci przeciwko nam. Niestety gdy w grę wchodzą uczucia, logiczne argumenty tracą moc.

Hannah Wells jest studentką wokalistyki. Jako jedna z nielicznych zalicza test z etyki filozoficznej. Niestety nie miał tyle szczęścia Garrett Graham – kapitan mistrzowskiej drużyny hokejowej. Spadek średniej ocen może przekreślić jego szansę na zawodową karierę. Dlatego desperacko prosi Hannah o pomoc w nauce, lecz bezskutecznie. Ale w końcu znajduje na nią sposób. Wie, że dziewczyna zauroczona jest pewnym futbolistą, toteż w zamian na korepetycje pomoże jej go zdobyć. Czy Hannah przystanie na taki układ?

,,Nie pozbędzie się mnie tak łatwo. Najwyraźniej Hannah Wells nie miała do czynienia ze sportowcami. Jesteśmy bardzo uparci. Co jeszcze łączy nas wszystkich? Otóż nigdy, przenigdy się nie poddajemy.''

''Układ'' jest pierwszą powieścią Elle Kennedy wydaną w Polsce, i zarazem pierwszym tomem cyklu: Off-Campus. Autorka od najmłodszych lat wiedziała, że chce być pisarzem, i aktywnie zaczęła realizację tego marzenia, gdy była nastolatką.

Absolutnie fenomenalna książka. Pochłonęłam ją w mgnieniu oka i ciągle mi mało. Jest w niej wszystko co lubię: przemyślna i wciągająca fabuła, komizm sytuacyjny i słowny, charakterne postacie, uczuciowe rozterki, gorące sceny erotyczne oraz zmagania z wciąż żywymi demonami przeszłości. To wszystko sprawia, że z pozornie schematycznej historii o miłości, otrzymujemy bardzo oryginalną mieszankę, jedyną w swoim rodzaju

Największym atutem powieści są główni bohaterowie. Autorka w sposób wyrazisty i przekonujący nakreśliła ich charaktery, cele, pragnienia, motywy działania i bolesną przeszłość. Hannah to sympatyczna dziewczyna z pazurem i ciętym językiem. Nie tak łatwo ją zmanipulować. Lecz jak to mówi stare przysłowie: "swój na swojego trafić musi". Na jej drodze pojawia się bezczelny, pewny siebie bawidamek – gwiazda hokeja z ego większym niż Himalaje.

,,— Tak z czystej ciekawości — mówi — rano, po przebudzeniu podziwiasz siebie w lustrze przez godzinę czy dwie?
— Dwie — odpowiadam wesoło.
— Przybijasz ze sobą piątki?
— Oczywiście, że nie — uśmiecham się ironicznie. — Całuję oba bicepsy, a potem wznoszę wzrok ku sufitowi i dziękuję temu na górze za stworzenie tak idealnego męskiego osobnika.
— Uhm. No to bardzo mi przykro, Panie Perfekt, że przebijam pana balonik, ale nie jestem zainteresowana umawianiem się z panem na randki.''

Nie obędzie się bez dowcipnych przekomarzanek, sarkastycznych przytyków i rozzłoszczonego gderania. Jednak wiadomo - kto się czubi, ten się lubi.

Oprócz wątku miłosnego nie zabraknie też bardziej poważnych spraw. Zarówno Hannah jak i Garrett zmagają się z bolesnymi wspomnieniami, które wyryły piętno na ich psychice. Ale mimo swoich problemów nie poddają się, a wręcz przeciwnie. Wspólnie próbują stawić czoła własnym lękom, słabościom i zwątpieniu. Bardzo poruszyła mnie ich historia. Szczególnie dramat Hannah daje dużo do myślenia. Wystarczyła jedna osoba, jeden moment i całe jej dotychczasowe życie legło w gruzach. A potem został już tylko strach, niepewność, poczucie winy oraz brak zdolności do odczuwania pewnych bodźców. Przeżycia sportowca są równie przejmujące i, co gorsza w pewnym stopniu gehenna trwa nadal.

To świetna, spójna i dopracowana pozycja. Autorka zadbała o każdy szczegół w fabule i wyszło jej to znakomicie. Całość napisana jest żywym, dosadnym językiem, tu i ówdzie podkreślonym delikatną ironią i sarkazmem. Także akcja utrzymuje odpowiednie tempo; pojawia się wiele zabawnych, pikantnych, ale i też wzruszających momentów i scen. Z kolei dzięki narracji prowadzonej naprzemiennie przez parę głównych bohaterów mamy możliwość spojrzenia na tę samą sytuację z różnych punktów widzenia. W sumie nie mam się do czego przyczepić. Może poza tym, że liczyłam na jakąś konfrontację Hannah ze sprawcą jej nieszczęść. Ale to mało istotny szczegół. Ogólnie jestem zachwycona i wprost nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Co tu więcej pisać?Świetna, nieprzewidywalna, napisana z pazurem książka. Potrafi rozśmieszyć, rozczulić, wkurzyć i rozpalić zmysły. Od pierwszych stron scala nas z głównymi bohaterami, wciągając w świat ich lęków, frustracji i skrywanych pragnień. Aż nie chce się wracać do szarej rzeczywistości. A Ty, jesteś na tyle odważny, aby pójść na ,,Układ’’ z Elle Kennedy? (moja rekomendacja, która znalazła się na okładce - klik)

***

Wydawnictwo Zysk i S-ka.

↧

Nowe życie - Anna Mytyk (iść, ciągle iść w stronę słońca)

February 26, 2016, 3:16 am

≫ Next: KONKURS: Zawrzyj ze mną UKŁAD

≪ Previous: Układ - Elle Kennedy (pułapka uczuć)

Nowe życie
Anna Mytyk

Wydawnictwo: Self-Publishing

Liczba stron: 420

Ocena: 5/6

Życie, to tylko krótka chwila. Trzeba docenić każdy dzień, każdą minutę i sekundę.

Amanda od kilku lat tkwi w toksycznym małżeństwie, gdzie dominujealkohol i przemoc. Jednak pomimo cierpień, jakich się doświadcza, nie potrafi odejść od swojego oprawcy. Pewnego dnia po kolejnej brutalnej awanturze dziewczyna wybiega z domu i niespodziewanie wpada w ramiona pewnego mężczyzny, który pod wpływem impulsu postanawia jej pomóc. Czy jego interwencja odniesie zamierzony skutek? A może lepiej nie wtrącać się do cudzych spraw?

Anna Mytyk - urodzona w Lublinie i na stałe związana z tym miastem. Miłośniczka literatury i muzyki, a także zapalona pisarka. Jak mawia o sobie zakochana po uszy w życiu i ludziach. Jest osobą niezwykle empatyczną i mającą mocny kręgosłup moralny. Uwielbia zarażać ludzi uśmiechem i odkrywać ukryte piękno. Zadebiutowała powieścią erotyczną ''Pani męskich umysłów''. W planach ma wydanie kilku powieści, które z pewnością przyprawią czytelników o gęsią skórkę.

Zaintrygowana piękną, subtelną okładką''Nowego życia''i ciekawym blurbem, czym prędzej zabrałam się za lekturę. Czy warto było? Bez wątpienia tak, choć mam kilkadrobnych uwag. Zacznę najpierw od zalet,których mimo wszystko jest więcej. Na uwagę zasługuje przede wszystkim interesująca,acz trudna problematyka powieści.Mnóstwo kobiet żyje w destrukcyjnej relacji, gdzie są bite, upokarzane i wykorzystywane. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego zamiast odejść od kata, dają mu nieme przyzwolenie na tego typu zachowanie? W imię czego? Własnej głupoty czy źle pojętej lojalności? Anna Mytyk odsłania przed psychologiczne mechanizmy przemocy oraz złożone procesy interakcji między sprawcą a ofiarą. Krzywdzone osoby często czują się winne, mniej wartościowei samotne w swojej walce z prześladowcą, któryniejednokrotnie jest mistrzem manipulacji. Jest jednak światełko w tunelu. Trzeba po prostu znaleźć w sobieodrobinę hartu ducha, aby powiedzieć; "Nie!''.

,, - Skąd pani wzięła odwagę?

Przecież od tego nie można uciec.

- Też tak myślałam, dopóki nie uświadomiłam sobie, że blokada tkwi w moim umyśle. Wszystko jest stanem umysłu. Jeżeli wmówisz sobie, że nie dasz rady się z tego wydostać, nigdy nie uda ci się z tego wybrnąć. Wystarczy znaleźć odrobinę odwagi i zawalczyć o siebie.’’

Autorka wsposób niezwykle przejmujący, obrazowy, chociaż oszczędny przedstawia gehennę bohaterki. Ukazuje świat jej oczami, toteż niemal czuć jej strach, przerażenie i niemoc. Żałuję jedynie, że tych scen było tak mało, bo naprawdę robią wrażenie.

W książce pojawia się teżwątek miłosny. Między Amandą i Radosławem, przypadkowym wybawcą szybko rodzi się intensywne, namiętne uczucie. Mężczyzna pomaga jej odbudować wiarę w siebie i pokochać swoją kobiecość. Niestety przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Pojawia się wiele problemów i nieoczekiwanych sytuacji. Czy uda im się pokonać wszelkie przeciwności? Zdradzę tylko - nie będzie to łatwe zadanie. Fajnie skonstruowany romans: dynamiczny i emocjonujący, aczkolwiek wolałabym, aby rozwijał się w wolniejszym tempie, żeby jeszcze bardziej podkręcić napięcie i nastrój oczekiwania. Nie zmienia to jednak faktu, że moja dusza romantyczki i tak jest usatysfakcjonowana.

Nie sposób nie wspomnieć o bohaterach. Są wyraziści i budzą różne emocje: czasem współczucie, żal, niekiedy podziw, innym razem bunt i irytację. Zwłaszcza Radek zdobył moją niekłamaną sympatię. To czarujący mężczyzna o wielkim sercu, który potrafi chronić, bronić i nieba przychylić swojej kobiecie. Również Amanda daje się lubić. Razem z nią przeżywamy jej rozterki, współczujemy i kibicujemy w walce o lepsze jutro.

Powieść czyta się lekko, płynnie, wręcz błyskawicznie. Duża w tym zasługa autorki, która posługuje sięprostym językiem, bez zbędnych dywagacji.Co prawda niektóre wątki i fragmenty można było śmiało rozbudować bez szkody dla całości. Ale generalnie jest dobrze. Przede wszystkim duży plus należy się za wartką akcję. Cały czas coś się dzieje: sekrety, intrygi, niespodziewane incydenty. Dodatkowego smaczku nadają sceny erotyczne, pełnezmysłowości, czułości, z odrobiną szaleństwa.

Podsumowując: To inspirująca, słodko-gorzka powieść obyczajowa, z nutą romansu. Bez zbędnegokoloryzowaniapokazuje krzywdę, jaka dzieje się kobietom uwikłanym w destrukcyjny związek.Jednocześnie zachęca do podjęcia radykalnych czynów w celu wyzwoleniaspod władzy agresora. Wszak każdy z nas ma prawo do spokoju, szczęścia, zdrowia i godności. Zapraszam zainteresowanych.

~ * ~

FP Anny Mytyk
Wywiad Pytanie na Śniadanie: klik

↧

KONKURS: Zawrzyj ze mną UKŁAD

February 26, 2016, 9:42 pm

≫ Next: Wywiad z Nadią Szagdaj

≪ Previous: Nowe życie - Anna Mytyk (iść, ciągle iść w stronę słońca)

Moi Drodzy,

dziś przychodzę do Was z konkursem, w którym można wygrać dwa egzemplarze książki:Układ - Elle Kennedy

Aby zdobyć nagrodę należy ...

Zaproponować mi jakiś niebanalny układ (oczywiście w ramach żartu)

lub

Ułożyć wiersz z użyciem słów: układ, Cyrysia, Zysk.

Można wybrać obie wersję, aby zwiększyć swoje szansę na wygraną. A jak ktoś chce wykazać się większą kreatywnością, to proszępodesłać swoją pracę (w dowolnej formie:zdjęcie, filmik) na maila: kryniame@wp.pl

Dwie osoby, których zgłoszenia najbardziej przypadną mi do gustu otrzymają ''Układ''.

Do dzieła!!! Naprawdę warto, bo książka cudo !!!

Regulamin:
1. Organizatorem konkursu jest właścicielka bloga: LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
2. Sponsorem nagrody jest wydawnictwo Zysk i S-ka

3. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest zaproponowanie mi niebanalnego układu lub ułożenie wiersza z wykorzystaniem słów: układ, Cyrysia i Zysk i S-ka.
4. Konkurs trwa od 26 lutego 2016 roku do 5 marca 2016 roku do godz. 23.59
5. Ogłoszenie zwycięzcy nastąpi 8 marca 2016 roku.
6. Nagrodą dwa egzemplarze ''Układu'' Elle Kennedy.
7. W konkursie mogą brać udział osoby posiadające blogi oraz anonimowy uczestnicy, którzy podpiszą się imieniem/nickiem oraz podadzą adres mailowy.
8. Konkurs skierowany do osób posiadających adres zamieszkania w Polsce.
9. Ze zwycięzcą skontaktuję się drogą mailową. W przypadku, gdy zwycięzca w ciągu 7 dni nie odpowie na wiadomość, nastąpi wybór innego wygranego.
10. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

banerek dla zainteresowanych

↧

Wywiad z Nadią Szagdaj

February 27, 2016, 9:02 am

≫ Next: KONKURS z DIMILY

≪ Previous: KONKURS: Zawrzyj ze mną UKŁAD

Marysia Soczowka
1. Czy muzyka pomogła Pani w tworzeniu dzieł literackich?

Sama muzyka jest o tyle zazdrosna o literaturę, że nigdy nie pozwoliła mi na skupienie się podczas pisania, choć niejednokrotnie stanowiła podstawę do inspiracji. Jednak gdy już tworzę powieść, muszę mieć absolutną ciszę. Ale znajomość muzyki, zarówno literatury muzycznej, jak i historii muzyki, instrumentoznawstwo, czy możliwość swobodnego operowania terminami muzycznymi, zapewniły mi sukces Sprawy Pechowca. Muzyka, w takim, czy innym stopniu, zawsze oddziałuje na treść moich książek.

Iwona Pietrucha
1. Tyle różnych pasji....Gdyby musiała Pani wybrać, co byłoby na pierwszym miejscu jeśli chodzi o zajęcie? Co byłoby tym "love" do końca życia?

Moją największą LOVE są książki. To one będą towarzyszyć mi do końca życia. Dzięki nim, mogę uciec w inny świat, ale nie metaforyczny, jak ten muzyczny, czy zatrzymany w chwili, jak ten na zdjęciach. Mogę stworzyć zupełnie nowy, mój własny świat, w którym to ja decyduję o losie bohaterów. To pewnego rodzaju poczucie władzy, które daje niewypowiedzianą satysfakcję. Choćby nie wiem co sie działo, moim powieściom pozostanę wierna do końca życia.

martucha180
1. Czym dla Pani jest SŁOWO?

Słowo jest dla mnie definicją człowieczeństwa. Takiej ilości sygnałów dźwiękowych, jaką posiada gatunek ludzki, nie ma żaden inny zamieszkujący Ziemię. Każdy język daje nam możliwości tworzenia poezji, pisania pamiętników, wypowiadania się na forum publicznym. Martwi mnie jedynie fakt, że w dzisiejszych czasach słowo upada, staje się miałkie, a jego piękno zastępują puste slogany. Mam nadzieję, że w przyszłości umiejętność używania słów wróci do łask, a co za tym idzie, inteligentne kino, wzruszające piosenki i literatura (naprawdę) piękna.

2. Na zdjęciu trzyma Pani czarnego kota. Jaki jest Pani stosunek do przesądów, zabobonów i co Pani robi, gdy np. czarny kot przebiegnie Pani drogę lub zobaczy Pani kominiarza?

O dziwo zawsze krzyżuję palce, gdy czarny kot przebiegnie mi drogę i łapię się za guzik, gdy widzę kominiarza! To taki odruch... A jednak, zabobony irytowały mnie gdy byłam w ciąży. "Nie noś korali, bo dziecko się okręci pępowiną!". "Nie kupuj rzeczy dla dziecka, póki się żywe nie urodzi!". Żadnej kobiecie w tym pełnym niepokoju o nowe życie okresie, nie jest potrzebne straszenie. Mimo, że po urodzeniu dzieci mój stosunek do zabobonów nieco się ochłodził, do dziś odpukuję w niemalowane.

Lustro Rzeczywistosci
1. Czarny kot, czy białe myszki, co Panią silniej inspiruje? :)

Czarny kot. Białe myszki to nie moja "bajka" :)

2. Złota rybka ma dla Pani propozycję, odbiera Pani głos na zawsze, ale w zamian za to gwarantuje wydanie dwóch powieści, które zagwarantują stabilność finansową do końca życia. Zgodzi się Pani?

Myślę, że nawet jeśli będę musiała odłożyć w czasie potencjalny, "oszałamiający sukces", (kiedyś nie myślałam, że dotrę w to miejsce, w którym jestem teraz, a jednak!), to za żadne skarby nie oddałabym mojego głosu. Nie odebrałabym sobie możliwości zaśpiewania mojej córce jej ulubionej piosenki, pogratulowania mojemu synkowi udanego koncertu, powiedzenia mężowi, jak bardzo go kocham. Dla mnie są to najcenniejsze chwile w życiu, których nie przyćmi nawet najbardziej zawrotna kariera. Póki jesteśmy razem, jesteśmy szczęśliwi. A zresztą, jaka złota rybka odebrałaby głos matce, która na dobranoc czyta dzieciom bajki o... złotej rybce? :)

Grażyna Wróbel
1. Skąd u Pani zamiłowanie do kryminałów?

Wszystko zaczęło się od pewnego niezwykle inspirującego czarnego (no, może ciemnoszarego) charakteru: Arsena Lupin. To jego perypetie, strona emocjonalna bohaterów, misternie uknute intrygi i piękny język, sprawiły, że zakochałam się w kryminale. Ale nigdy nie planowałam go pisać! Nie wiem skąd wzięła się u mnie potrzeba napisania kryminału. Ale okazało się, że całkiem mi się udał. Dlatego nadal piszę tego typu powieści.

2. Dostaje Pani rolę w kryminale. Woli Pani zagrać postać dobrą (ofiarę) czy złą( morderczynię)? Jakiego Pani dokona wyboru i dlaczego?

Wolałabym wcielić się w postać detektywa właśnie. A już najchętniej wtedy, gdy czarny charakter zagrałby któryś z moich ulubionych aktorów... Właściwie mogłabym wtedy zagrać nawet ofiarę, z ogromną przyjemnością!

Adrian Nowak
1. Witam Krótkie pytanie -Breslau czy Wrocław i dlaczego Breslau ;-)

Nie zaprzeczę. Literackie Breslau to nieco wyidealizowany obraz miasta widma, które istnieje już tylko na starych fotografiach. Wspaniale jest się tam przenosić. Stąd miłość do niego, do jego niemożliwych do zbadania sekretów, zakamarków, zwyczajów. Jednak Wrocław także stanowi doskonałe tło do powieści wszelkiej maści. Aby stworzyć akcję w Breslau, zaglądam do starych zdjęć. Lecz do napisania powieści we Wrocławiu przygotowuję się chodząc na długie spacery, zaglądając w różne miejsca, badając miasto kinetycznie, zapachowo... Napisanie powieści, której akcja toczy się we Wrocławiu, to oderwanie się od Bresalu, stanowiło dla mnie nie lada wyzwanie.

Patrycja Sudoł
1. Czy muzyka jest dla Pani inspiracją?

Tak, jednak w specyficznym stopniu. Moim bohaterom często towarzyszy muzyka. Na przyszły rok planuję powieść, w której będzie ona odgrywać wręcz jedną z ról. Póki co, "podkład muzyczny" w moich książkach, daje mi podstawę do opisania emocji bohaterów. Gdy piszę o kimś, kto płacze, zazwyczaj towarzyszy mi wspomnienie po utworze, który mnie wzruszył. Łatwiej mi opisać euforię, czy złość, gdy emocje "dźwięczą" w moich uszach. Dlatego słucham każdej muzyki, która wywrze na mnie dobre wrażenie. Obojętnie czy jest to muzyka poważna, czy jazz, amerykańskie klasyki z lat czterdziestych, lub irlandzki folk, po rocka i hard rocka.

2. Kiedy odkryła Pani w sobie pasję do muzyki i dlaczego akurat wiolonczela?

Bardzo chciałam nauczyć się grać. Ale o tym, co to tak właściwie jest wiolonczela, dowiedziałam się, gdy przyszłam na pierwszą lekcję. To nie był mój wybór, a moich rodziców. Wiolonczela jest wspaniałym instrumentem, choć wolę jej słuchać, niż "używać". Moją miłością okazał się fortepian, a po nim śpiew. Dlatego dziś śpiewam, akompaniując sobie na fortepianie. Bardzo to lubię. Mogę powiedzieć, że takie przedpołudniowe sesje muzyczne są dla mnie formą relaksu.

Gosik
1. Czy jako pasjonatka literatury i filmu marzy Pani o ekranizacji którejś ze swoich książek?

Ależ naturalnie! Morzenia czasem się spełniają... Ale póki dyskusja o ewentualnej ekranizacji Sprawy Pechowca jest wstrzymana do momentu wydania książki w Niemczech (marzec 2016), nie chcę zapeszać i zachowam szczegóły w tajemnicy.

2. Jak ma na imię ten śliczny kotek na zdjęciu?

Kotek ma na imię Dzidek. Przygarnęłam go rok temu z kociego sierocińca, a w zamian otrzymałam takie pokłady miłości, jakich nie spodziewałam się po pół dzikim kocie. Za sesję otrzymał smakowite wynagrodzenie, przez co nie chciał opuścić planu zdjęciowego :)

Izabela Raszka
1. Dopisze Pani do każdej litery imienia i nazwiska cechę, która Panią opisuje?

Niepokorna, Ambitna, Dociekliwa, Idealistka, Aktywna

Sentymentalna, Zapracowana, Atypowa, Gadatliwa, Domyślna, Autodestrukcyjna, Jowialna

Mieszanka wybuchowa? Ale to cała prawda.

2. Załóżmy, że proces napisania i wydania książki to potrawa. Jakie powinny być według Pani jej składniki?

Kopiec pracowitości, wymieszać na oko z zimną samodyscypliną. Do tego ćwierć przespanej nocy, okraszonej obfitymi snami, dojrzałe doświadczenie życiowe i gorące wspomnienia. Wszytko to obłożone słodką fantazją i gorzką tęsknotą. Szczypta poczucia humoru i kropla naparu ze spokoju, dla smaku. Polać skwierczącą namiętnością i przełożyć liściem pokory. Gotowe! Smacznego!

Nikhola
1. Co w trakcie pisania jest dla Pani najłatwiejsze, a co najtrudniejsze?

Najtrudniej mi się rano wydostać spod ciepłej pierzyny. Gdy się już uda, muszę przejść przez szereg procesów, od długiej kąpieli, przez decyzję co na śniadanie, po rytualną kawę. Po tym wszystkim zazwyczaj zaglądam do szafy, w której nigdy niczego nie mogę znaleźć. Ale gdy już się uda zaliczyć wszystkie te punkty, jestem gotowa. A tak na serio, mam na myśli, że czasem trudniej się zebrać do pisania, niż potem coś na pisać. Pomysły są, bohaterowie czekają, wena nadeszła, ale braknie sił na naciśnięcie guzika, który odpali komputer. Bywają i takie dni.

2. Czy pojawia się brak weny twórczej (jeśli tak, to jak Pani "walczy" z jej kaprysami)?

O dziwo mam ten komfort, że nie brakuje mi pomysłów. Mam nadzieję za to, że nie zabraknie mi życia na spisanie ich wszystkich, bo wciąż ich przybywa, a czas płynie nieubłaganie. Może się uda?

Magda
1.Czy miewa Pani sny, w których pojawiają się wątki, postaci, tematy, które później wykorzystuje Pani w swoich książkach?

Można powiedzieć, że każda z moich książek powstała bardziej lub mniej na podstawie snu. Niektóre są niemal w całości oparte na moich marzeniach sennych, jak Zniknięcie Sary czy właśnie LOVE. Potem, na gotową matrycę, z którą budzę się rano, nanoszę odpowiednio spreparowane pomysły, zaczerpnięte z życia na jawie.

izabela81

1. W "Love" porusza Pani problem przemocy domowej. Co było najtrudniejsze w przedstawieniu tego tematu?

Najtrudniejsze było opisanie sytuacji, które znam. Wątek ujęty w LOVE nie jest przypadkowy. Nie napisałam o tym, bo na przykład powinnam, a schematu zachowań na linii oprawca - ofiara nie zaczerpnęłam z wiedzy podręcznikowej. Byłam przez jakiś czas świadkiem takiej relacji i tak jak Ina, czułam się wobec niej bezsilna. Przemoc domowa to bardzo złożony problem, który może dotknąć każdego. Często łatwiej nam zareagować, gdy jesteśmy świadkami tego problemu w domu obcych nam osób . Gdy jednak przemoc zaczyna dotyczyć naszych najbliższych, staramy się wziąć sprawy w swoje ręce ale tak, by nikogo nie skrzywdzić. To spory błąd. Powinno się reagować stanowczo, nawet kosztem przyjaźni.

2. W "Love" pokazuje Pani, że nigdy nikogo nie możemy być w stu procentach pewni. A czy w Pani otoczeniu jest taka osoba, której jest Pani pewna w stu procentach?
Pozdrawiam :)

Nie ma takiej osoby. Choć na dzień dzisiejszy jest kilka takich, którym ufam bezgranicznie, mam świadomość, że w obliczu pewnych, niewyobrażalnych zdarzeń, których nawet nie chcę precyzować, zachowanie nawet najbliższych mi osób, może ulec zmianie. Moje także. Siebie też nie jestem pewna...

Molek Molek
1. Czym dla Pani jest pisanie? Pracą, pasją, odskocznią, a może jeszcze czymś innym?

Pisanie to proces twórczy niemal równy boskiemu. To ja jestem alfą i omegą bohaterów, decyduję o ich losie, ich uczuciach, nastrojach, wytyczam im ścieżki, rozdaję talenty, wreszcie to ja ich powołuję do życia i uśmiercam. Poza tą czysto ludzką potrzebą tworzenia, mam też dzięki książkom możliwość wcielenia się w inną rolę. Przeżycia cudzego życia. Mam okazję by pozbyć się mrocznych pokus: zabić, zdradzić, zadawać cierpienie. Kto wie, czy talent nie powstrzymał mnie od zbrodni?

2. Która z Pani książek pochłonęła najwięcej czasu, zaangażowania i nerwów?

Najtrudniej było przy Grande Finale. Ta powieść wymagała ode mnie ultra precyzji. Pisanie jej mogę porównać do spaceru po linie. Każdy krok mógł się skończyć upadkiem. Najgorszy czaił się pod koniec ścieżki. Ta książka wiele wyjaśnia, a Czytelnicy czekali z niecierpliwością na rozwiązanie głównej zagadki, łączącej Kroniki w trylogię. Nie miałam miejsca na najmniejszy błąd. Bywały momenty, że panikowałam, tym bardziej, że przy okazji, kiedy kończyłam powieść zaszło wiele zmian w moim życiu prywatnym. I wtedy wyjechałam do Londynu na kilka dni. Skończyłam powieść w trzy wieczory. Nie ma to jak spokój!

Agusia
1. A ja chciałabym zapytać jakby miała Pani możliwość wyboru epoki w której miałaby się Pani urodzić to kiedy by to było i dlaczego?

Lubię swoje czasy. To czasy postępującego realizmu, prawa, równości, wielkich przemian społecznych. Nasz gatunek zdaje się dźwigać po ciemnych wiekach i iść w stronę oświecenia. Oczywiście ta swoboda w dostępie do wiedzy daje również przeciwwagę w postaci upadku intelektualnego. Niegdyś człowiek panicznie walczył o możliwość zdobycia wykształcenia. Dziś w wielu krajach jest ono na wyciągnięcie ręki. Jedni obierają więc drogę mądrą, inni pustą. Ale lubię być tu i teraz. Ja wybrałam odpowiednią dla siebie drogę.

2. Czy jest Pani romantyczką i marzycielką czy raczej rozważną realistką?

Kobieta zmienną jest. Gdy chodzi o moją rodzinę, rozważnie podejmuję decyzje. W kwestiach zawodowych jestem okropną realistką, która mozolnie dąży do celu, nawet jeśli moja praca czasem przypomina rozdzielanie ziaren piasku od makowych. Ale czy byłabym w stanie pisać, gdybym nie marzyła? Nie, to niemożliwe. Zastanawiam się tylko której "mnie" jest więcej? Bo owe marzenia wcale nie zajmują tylko skromnej izdebki na poddaszu mojego umysłu. Czasem potrafią skutecznie przejąć kontrolę nad moim życiem.

Michalina Miśka
1. Chciałabym spytać, bez czego nie może Pani żyć, może jest to jakieś jedzenie, ulubiony zwierzak, codzienny makijaż? :)

Całe życie marzyłam by zostać matką. To właśnie sens mojego życia. Najtrudniejsza rola, jaką przyszło mi pełnić, a jednocześnie najcudowniejsza. Rodzicielstwo to wyzwanie, któremu nie każdy człowiek jest w stanie sprostać. Ja z pewnością nie jestem idealną matką. Ale póki wiem co mam sobie do zarzucenia i pracuję nad tym, póty staję się lepsza każdego dnia. Macierzyństwo to także droga w nieznane. Nie wiem z jakimi problemami przyjdzie mi się zmierzyć za rok, dwa, dziesięć lat. Ale gdybym nie była matką, moje życie nie miałoby sensu.

Jeśli zaś chodzi o jedzenie, nie mogę żyć bez Baklave, Roti i Curry i Masala Dosa :)

2. Urodziła się Pani we Wrocławiu, co najbardziej lubi Pani w tym mieście, a może jest coś czego Pani tam nie lubi? :)

Najbardziej lubię swoją małą, brukowaną uliczkę, widok z balkonu na stary klon i jarzębinę, podwórko w letnie wieczory, gdzie przesiadujemy do późnych godzin z mężem (jak za dawnych lat), knajpę na rogu, spacery nad rzeką i do pobliskiego Parku Szczytnickiego, imprezy na Pergoli, a nocą, odgłos przejeżdżającego tramwaju. Kojarzą mi się z dzieciństwem i zawsze przynoszą spokój.

Karolina Klekowska

1. Mówi się,że miłość to obok nienawiści dwa najsilniejsze uczucia, które potrafią być jak burza w naszej duszy; doszczętnie nas pochłaniają, a od jednego do drugiego jest łatwo przejść. Czy kiedyś zdarzyło się Pani mieć kogoś, kto był ukochanym, ale z czasem poczuła Pani tylko niechęć do tej osoby? Nie pytam tylko o partnera, ale także np. o przyjaciółkę czy kogoś z rodziny. Mam jednak wielką nadzieję, że odpowie Pani NIE, gdyż nie życzę czegoś takiego nikomu,ale każdy z nas wie, że miłość ma różne oblicza.

Miałam taki przypadek. Byłam w związku, który zakończył się bardzo łagodnie po około dwóch latach. Jednak z czasem zaczęły się między nami zaostrzać konflikty i dziś ze sobą nie rozmawiamy. Z tym, że mi już raczej przeszło. Zawiodłam się na tym człowieku ale ile można chować urazę? Jeśli on nadal czuje do mnie niechęć, to raczej jemu leży ona na wątrobie, nie mnie.

Gab riela
1. Jest Pani osobą o wszechstronnych zainteresowaniach, czy próbowała Pani swych sił w jakichś innych ciekawych zajęciach, ale nie wyszło? Co to były za zajęcia?

Kiedyś usiłowałam nauczyć się tańczyć. Najpierw była to gimnastyka artystyczna, potem balet (i to już na studiach na wydziale operowym). Mam tu na myśli taniec klasyczny rzecz jasna. Z oszałamiającej rumby, cha-cha, fokstrota i innych udało mi się jedynie opanować walca i kankana. Ale w tym drugim byłam naprawdę niezła!

2. Gdyby mogła się Pani stać jedną z postaci ze swoich książek, kim by Pani została? Skąd taki wybór?

Chciałabym być Gabrielem Hübschnerem. To taki męski odpowiednik mnie. Jest niezależny, silny, pewny siebie i błyskotliwy. Chciałabym być Gabrielem ale tylko przez jeden dzień. Lubię być sobą, kobietą w dzisiejszych czasach, tu i teraz.

bookworm
1. Czy zdarzyło się Pani "zakochać" w literackim bohaterze, i jeśli tak, to w kim?

Tak, w Hannibalu Lecterze. Wiem, że to okropne ale tak właśnie było. Zawsze ciągnęło mnie do czarnych charakterów.

2. Co Pani czuła, gdy zobaczyła swoją pierwszą książkę w księgarni?

Pamiętam, to był empik. Zakryłam twarz i szybko wyszłam. Przerosło mnie to. Nawet nie wiedziałam, że to mogłoby tak na mnie podziałać. Oczywiście byłam szczęśliwa, ręce mi się trzęsły z przejęcia. Ale nie potrafiłam tam stać i z dumą podziwiać swojej książki na półce.

3. Skąd czerpie Pani pomysły na historie opowiedziane w książkach? Czy wzoruje się Pani na swoim otoczeniu, a może to stuprocentowy wymysł Pani wyobraźni?

Sny, wyobraźnia i otoczenie. Wszystko łączę. Spisuję ciekawsze sny, potem rozdzielam role, czerpiąc inspirację z otoczenia i pozwalam pracować wyobraźni. I to właśnie składa się na efekt w postaci takich książek jak LOVE.

toskaniau
1. Ulubiona książka, potrawa i pora roku.

Ulubiona książka: "Lśnienie" Stephena Kinga

Ulubiona potrawa: Masala Dosa, koniecznie wegańskie

Pora roku: Wiosna, mogłaby trwać wiecznie

Iza Czyta
1. Twórczość jakiego autora/autorki (polski/zagraniczny) jest dla Pani inspiracją?

Uwielbiam Stephena Kinga. Za jego niewyczerpany potencjał, pracowitość, język, lotność... Jego bohaterowie żyją, a bicie ich serc, można niemal wyczuć pod okładką książki. Nawet najdziwniejsze powieści autor uautentycznia emocjami postaci. To autor, który "wychował" mnie na pisarkę.

2. Ile czasu zajęło Pani napisanie powieści i co było trudniejsze wcielanie pomysłu w życie czy sam pomysł?

Dużo trudniejsze było wcielenie pomysłu w życie. Pierwsza powieść, którą pisałam była jak podróż dookoła świata. Zdarzało mi się nie pisać przez parę tygodni, potem wracałam do książki, by sklecić kilka zdań. W rezultacie pisałam ją cztery lata (!). Kiedy jednak podpisałam kontrakt z wydawnictwem, który zakładał pewne ramy czasowe, nie było już wymówek. Drugą i każdą kolejną powieść stworzyłam w okresie od trzech do pięciu miesięcy.

3. Wrocław to moje ulubione miasto, a czy Pani nie ma go czasami dość, tak jak każdy czasem chce odpocząć od swego otoczenia i dokąd Pani wtedy wyjeżdża/ucieka?

Od sześciu lat mieszkam w dwóch miejscach: w mieście i pod miastem, w niewielkim miasteczku, piętnaście kilometrów od Wrocławia. Po dwóch dniach miasto zaczyna mnie drażnić. Moja ulica i najbliższe okolice są jeszcze spokojne. Ale gdy muszę coś załatwić w centrum, wracam zmęczona i poirytowana. Dwa dni i muszę odpocząć. Wtedy wracam do domu w miasteczku, gdzie odpoczywam, tworzę. To moje sanktuarium, którego nie lubię opuszczać.

Another Desire
1. Czy miasto, z którego pani pochodzi wpłynęło na Pani twórczość literacką?

Zdecydowanie tak. Jego niezwykła historia zainspirowała wielu pisarzy, zarówno polskich, jak i niemieckich. Sama świadomość, że we Wrocławiu spotykają się duchy wielu stuleci, narodów, z których każdy zostawił trwały ślad architektoniczny, powojennych zesłańców, którzy odbudowywali miasto niepewni przyszłości, jest wystarczającą inspiracją do tworzenia o nim historii.

2. Jakiego nieżyjącego już autora/autorkę ceni sobie Pani najbardziej?

Jest ich wielu: Juliusz Słowacki (po którym mój syn otrzymał imię), Julian Tuwim (polecam "W oparach absurdu"), John Fowles, Conan Doyle, Allan Edgar Poe, Antoine de Saint-Exupéry, Tove Jansson, J.R.R. Tolkien, Stanisław Lem, Mika Waltari... trudno mi wybrać, bo każde z nich wniosło w moje życie coś wielkiego. Bez nich nie byłoby mnie tu, robiącej to co robię.

Dziękuję serdecznie za wspaniałe pytania. To była sama przyjemność, móc na nie odpowiedzieć. Gratuluję zwycięzcom konkursu - łatwo go rozstrzygnąć nie było!

~~ * ~~

W imieniu swoim i czytelników mojego bloga, dziękuję Pani Nadii za udzielenie niezwykle interesującego wywiadu.

Wszystkie zdjęcia pochodzą z oficjalnej strony autorki: klik

Nagrodę w postaci książki ''LOVE'' otrzymują: Izabela Raszka oraz bookworm.

Gratuluję i pozdrawiam,

Cyrysia

↧

KONKURS z DIMILY

February 27, 2016, 11:54 pm

≫ Next: I tu jest bies pogrzebany - Karina Bonowicz pod patronatem medialnym LŚC

≪ Previous: Wywiad z Nadią Szagdaj

Kochani,

Do wygrania jest książka:

''Dimily. Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?''

Aby wziąć udział w konkursie należy napisać:

''Zgłaszam się''
oraz
podać swój adres mailowy.

Miło mi będzie, jeśli zostaniecieobserwatorem mojego bloga: http://cyrysia.blogspot.com/ (opcja tylko dla blogerów) oraz polubicie fanpage mojego bloga: Literacki Świat Cyrysi

ZAPRASZAJCIE TEŻ SWOICH ZNAJOMYCH DO ZABAWY :)

Regulamin:
1. Organizatorem konkursu jest właścicielka bloga: LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
2. Sponsorem nagród jest wydawnictwo Feeria.

3. Aby wziąć udział w konkursie należy: zgłosić swój udział oraz podać swój adres mailowy.
4. Konkurs trwa od 28 lutego 2016 roku do 3 marca 2016 do godz. 23.59
5. Zwycięzca zostanie wyłoniony drogą losowania 5 marca 2016 roku.
6. Nagrodą jest jeden egzemplarz książki ''Czy wspomniałem, że Cię potrzebuję?''.
7. W konkursie mogą brać udział osoby posiadające blogi oraz anonimowy uczestnicy, którzy podpiszą się imieniem/nickiem oraz podadzą adres mailowy.
8. Konkurs skierowany do osób posiadających adres zamieszkania w Polsce.
9. Ze zwycięzcą skontaktuję się drogą mailową. W przypadku, gdy zwycięzca w ciągu 7 dni nie odpowie na wiadomość, nastąpi wybór innego wygranego.
10. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

banerek dla zainteresowanych

↧

I tu jest bies pogrzebany - Karina Bonowicz pod patronatem medialnym LŚC

February 28, 2016, 9:18 am

≫ Next: KONKURS - poznaj mnie lepiej: Karina Bonowicz

≪ Previous: KONKURS z DIMILY

I tu jest bies pogrzebany

Karina Bonowicz

Liczba stron: 288
Data wydania: 2 marca

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Ocena: 5/6

Patronat medialny:

LITERACKI ŚWIAT CYRYSI

Eugeniusz jest właścicielem zakładu pogrzebowego. Od dłuższego czasu skarży się na kryzys w branży, bo jak na złość w całym mieście nikt nie chce umierać.Jego córka Nina to typowa hipochondryczka. Codziennie odwiedza swojego lekarza Jakuba, żeby wyleczył ją z kolejnych wyimaginowanych dolegliwości. Młody doktor też cierpi, lecz na bezsenność. Nie pamięta, kiedy ostatni raz spał, nie mówiąc już o tym, kiedy spał z kimkolwiek. Jest jeszcze Edward piszący romanse dla kur domowych oraz jego żona Maria, która panicznie boi się upływającego czasu i z niepokojemwypatruje tych pierwszych oznak starzenia. Pewnego dnia cała piątka musi połączyć swoje siły, aby pozbyć się niespodziewanego … balastu.

Karina Bonowicz - dziennikarka, pisarka i scenarzystka. Autorka powieści ,,Pierwsze koty robaczywki'', monografii „Józefa Czechowicza teatr widziadeł i snów – studium psychoanalityczne twórczości poetyckiej” oraz przewodnika online „Co ma piernik do Torunia, czyli subiektywny przewodnik po mieście (nie tylko) Kopernika dla (nie tylko) nowojorczyka”. Współpracuje z nowojorskim portalem polonijnym Dobra Polska Szkoła, gdzie prowadzi autorską rubrykę „Film i książka >>MADE IN POLAND<<”. Stypendystka Miasta Torunia w dziedzinie kultury.

Takiej książki właśnie potrzebowałam. Jest po prostu kapitalna, przezabawna i prześmieszna. Rozrusza nawet największego ponuraka. Ja w każdym razie miałam problemy z czytaniem, bo co chwila rżałam jak głupia.Dlatego radzę czytać w odosobnieniu, aby nikt na Was dziwnie nie spoglądał.

Fabuła prezentuje się całkiem oryginalnie. Nie każdy pokusiłby się o umiejscowienie akcji w zakładzie pogrzebowym. A jednak autorka postanowiła podejść do tego temu bardziej na wesoło. Poznajemy piątkę nietypowych bohaterów, których los styka ze sobą i dzieją się … istne wariacje. Nie chce zdradzać więcej treści, żeby nikomu nie zepsuć przyjemności z odrywania różnych aspektów poszczególnych wydarzeń.

Świetnie scharakteryzowane postacie to największy atut powieści. Różnią się od siebie charakterem, osobowością i postrzeganiem otaczającego świata. Osobiście najbardziej polubiłam Ninę i Jakuba. Ich relacje nie ograniczają się jedynie do znajomości na linii lekarz-pacjent. Przeciwnie. Oboje mają się ku sobie, choć oczywiście o tym nie wiedzą. Nie objedzie się zatem bez żartobliwych dialogów i sytuacji. Moim zdaniem fajnie skonstruowany wątek miłosny. Bez patosu i tkliwości.

Podoba mi się lekkie, ironiczne pióro pani Kariny. Umiejętnie miesza fikcję z rzeczywistością i satyrą. Pierwszoosobowa narracja prowadzona jest z kilku perspektyw, co pozwala nam spojrzeć na daną sytuację z różnych punktów widzenia.Mam tylko małe zastrzeżenie co do niektórych wątków - wydają się nieco spłycone. Aczkolwiek wspomniane mankamenty bledną w obliczu komizmu słownego, który wynagradza wszelki niedostatek. Dlatego w ogólnym rozrachunku jestem bardzo zadowolona.

Co zrobić, gdy czasami dopadnie nas chandra? Zdradzę Wam ten sekret. Sięgnijcie po błyskotliwą, skrzącą się czarnym humorem powieść Kariny Bonowicz. Bo to doskonałe lekarstwo na kiepski nastrój. Kto chce się przekonać?

***

Wydawnictwo Czwarta Strona
TU można kupić książkę: klik

↧

KONKURS - poznaj mnie lepiej: Karina Bonowicz

February 29, 2016, 7:30 am

≫ Next: Wywiad z Joanną Opiat-Bojarską

≪ Previous: I tu jest bies pogrzebany - Karina Bonowicz pod patronatem medialnym LŚC

Karina Bonowicz. Kobieta pisząca. Aktorsko niespełniona. Muzycznie wykluczona. Uzależniona od kawy, coca-coli i czarnego humoru. Nie znosi fasolki po bretońsku. Kocha się na zabój w Nowym Jorku, mimo ambiwalentnego stosunku do nowojorskiego metra i… braku toalet publicznych. Dziennikarka, pisarka i scenarzystka. Autorka powieści „Pierwsze koty robaczywki”, monografii „Józefa Czechowicza teatr widziadeł i snów– studium psychoanalityczne twórczości poetyckiej” oraz przewodnika online „Co ma piernik do Torunia, czyli subiektywny przewodnik po mieście (nie tylko) Kopernika dla (nie tylko) nowojorczyka”. Współpracuje z nowojorskim portalem polonijnym Dobra Polska Szkoła, gdzie prowadzi autorską rubrykę „Film i książka >>MADE IN POLAND<<”. Stypendystka Miasta Torunia w dziedzinie kultury.

Dziś macie okazję bliżej poznać panią Karinę Bonowicz. Przez najbliższe kilka dni można zadawać autorce swoje pytania (1-maksymalnie 3). Spośród wszystkich pytań zostanie wybranych 30 - 40, na które pani Karina odpowie w osobnym poście, w formie wywiadu.

Dwie osoby, która zdaniem pisarki zadadzą najciekawsze pytanie otrzymają nagrodę w postaci książki ''I tu jest bies pogrzebany''.

Sponsorem nagród jest wydawnictwoCzwarta Strona.
Fan Page wydawnictwa na Facebooku: klik

Proszę nie powielać pytań ani nie stosować plagiatów. Jeśli coś takiego będzie miało miejsce, zdublowane/ukradzione pytanie zostanie zignorowane.

Do dzieła kochani!!!

Regulamin:
1. Organizatorem konkursu jest właścicielka bloga: LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
2. Sponsorem nagród jest wydawnictwo Czwarta Strona.
3. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest zadanie pytań (1-maks. 3) p.Karinie Bonowicz na temat jej twórczości, zainteresowań itp.
4. Konkurs trwa od 29 lutego 2016 roku do 5 marca 2016 roku do godz. 23.59
5. Wywiad oraz ogłoszenie zwycięzcy nastąpi 13 marca 2016 roku.
6. Nagrodą są dwa egzemplarze ''I tu jest bies pogrzebany''.
7. W konkursie mogą brać udział osoby posiadające blogi oraz anonimowy uczestnicy, którzy podpiszą się imieniem/nickiem oraz podadzą adres mailowy.
8. Konkurs skierowany do osób posiadających adres zamieszkania w Polsce.
9. Ze zwycięzcą skontaktuję się drogą mailową. W przypadku, gdy zwycięzca w ciągu 7 dni nie odpowie na wiadomość, nastąpi wybór innego wygranego.
10. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.)

ps. zapraszam również na mój fanpage, gdzie można wygrać świetne nagrody: klik
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
banerek dla zainteresowanych

↧

Wywiad z Joanną Opiat-Bojarską

February 29, 2016, 9:53 pm

≫ Next: KONKURS: Z książką Ci do twarzy :)

≪ Previous: KONKURS - poznaj mnie lepiej: Karina Bonowicz

fot. Beata Cichecka

Agusia
1. Witam chciałabym zapytać czy chciałaby Pani żeby jej powieści zostały zekranizowane, jeśli tak to która i dlaczego?

Czy musimy się ograniczać do jednej ekranizacji? Może najpierw niech sfilmują wszystkie, a później wybierzemy najlepszą.
Jestem również ciekawa co Pani lubi czytać? Czy kryminały czy wręcz przeciwnie?

Jestem całkowicie zafiksowana na punkcie kryminałów. Kiedy ich nie wymyślam i nie opisuję, to czytam :) Chętnie sięgam po wszystko co może mieć związek z kryminałem.

Różany gaj
1. Pani Joanno, dlaczego zdecydowała się Pani na pisanie kryminałów? Czy po tym wszystkim związanym z chorobą, co Pani przeszła, nie było łatwiej napisać jakąś obyczajówkę opartą na doświadczeniach? Ja osobiście jestem zadowolona z kryminałów, to tylko ciekawość ;-)

Po tym co przeszłam napisałam powieść autobiograficzną „Kto wyłączy mój mózg?” i zawarłam w niej wszystkie doświadczenia. Bardzo szybko jednak zrozumiałam, że formuła powieści obyczajowej (napisałam je w sumie trzy) mi nie wystarcza. Potrzebuję gry z czytelnikiem i zagadki kryminalnej.

Ciacho– 1 zwycięzca
1. Jeśli miałaby się pani znaleźć w literackim świecie Doyle'a to wolałaby Pani być Sherlockiem Holmesem czy Johnem H. Watsonem? ;)

Wolałabym być Sherlockiem :) Jemu uchodziły na sucho wszelkie dziwactwa. Wydaje mi się jednak, że posiadam cechy obu panów. Raz jestem kierującym się intuicją i analizującym dane Holmesem, a w innej chwili pilnuję realizacji planów i stoję twardo na ziemi niczym Watson.

izabela81
1. Aleksandra, bohaterka "Gry pozorów" próbuje zapanować nad tym, co się wokół niej dzieje, podzielić czas pomiędzy obowiązkami matki, psychologa i detektywa. A jak Pani udaje się pogodzić swoje obowiązki?

Podobnie jak Aleksandra staram się jak mogę J Raz wychodzi mi to lepiej, innym razem gorzej. Ostatnio np. czekałam na córkę na przystanku autobusowym. Autobus nie przyjeżdżał a ja stałam i rozmyślałam o fabule. Po 20 minutach zaczęłam się niepokoić. Po 30 minutach, przez głowę przemknęła mi myśl, że może coś pomyliłam. Zerknęłam na zegarek i okazało się, że wyjechałam z domu godzinę za wcześnie.

martucha180
2. Co Pani robi „pod pozorem”?

Mam nadzieję, że nic. Szkoda mi czasu na pozory.

Co-przeczytałam
1. Co jest dla Pani najtrudniejsze, kiedy piszę Pani książkę?

Co jest najtrudniejsze? To, że podczas prac nad nową książką zazwyczaj premierę ma moja poprzednia. Wszyscy więc chcą rozmawiać o poprzedniej, a ja jestem już w zupełnie innej fabule.

monweg

1. Czy w dzieciństwie Pani marzyła o tym by być pisarką, jeśli nie to kiedy podjęła Pani taką decyzję?

Nigdy nie marzyłam o tym, by być pisarką, nawet wtedy kiedy wydałam pierwszą książkę. Decyzja podjęła się właściwie sama. Po napisaniu pierwszej książki poczułam, że brakuje mi wieczornego klikania w klawiaturę i kiedy uznałam, że to uzależnienie, z którym trudno walczyć podjęłam decyzję o tym, że będą powstawać kolejne książki. Decyzję o byciu pisarką na pełen etat podjęłam w zeszłym roku.

3. To pytanie zadaję każdemu, więc i Pani ono nie ominie. Zakładając, że istnieje Niebo, to co chciałaby Pani usłyszeć od Boga u bram Raju?

Opiat-Bojarska? W samą porę :)

Danuta Kisiel
1. Czy istnieje w Pani zamyśle, jakiś temat, który ciągle go się odkłada na potem na jeszcze nie teraz... aby później zaskoczyć nim czytelnika?

Nie… Jeśli coś mnie kusi – sięgam po to. Teraz – nie później. I chyba mało co odkładam na potem ;) No może jakieś regularne treningi?

2. Czy inspirują Panią historie "kryminalne", słyszane w wiadomościach telewizyjnych lub z gazet?

Bez przerwy. Inspirują i wprawiają moją wyobraźnię w ruch. Czasem przebudowuję je, by trudno było je zidentyfikować, a innym razem wrzucam je bez obróbki (np. dziennikarka Anka Rogozińska w „Słodkich snów, Anno” jedzie na konferencję prasową, na której prokurator się postrzelił).

3. Czy chodzi Pani swoimi ścieżkami jak kot, czy ma Pani coś z kota?

Skąd takie pytanie? Wyglądam na kobietę – kota? ;) Lubię chadzać swoimi ścieżkami (bardziej niż spacerować z grupą). Lubię duuuużo spać. Siedzieć przy kaloryferze. Tylko myszy mnie raczej nie ruszają…

Patrycja F.- 2 zwycięzca
1. W powieści "Koneser" pojawia się wątek geocachingu. Nigdy wcześniej o tym nie słyszałam, ale uważam, że jest to ekscytująca forma spędzania czasu. Jestem bardzo ciekawa czy próbowała Pani kiedyś przygody z geocachingiem a jeśli tak to czy nie zechciałaby Pani krótko opowiedzieć o tym?

Próbowałam. Dlatego zdecydowałam się pokazać jak bardzo można wkręcić się w taki sposób spędzania wolnego czasu. Poszukiwanie „skrzynki” w nieznanej przestrzeni, znalezienie jej i sprawdzenie co jest w środku dostarcza uczestnikom zabawy niesamowitych emocji. To zabawa nie tylko dla dorosłych, potrafi wciągnąć również dzieci. Kilka lat temu na takie „poszukiwanie skarbów” zabrałam moją kilkuletnią córkę. Do dziś pamięta co znalazła w „skrzynce”.

Dorota Kalinowska
1. W którą z książek włożyła Pani najwięcej wysiłku i dlaczego była ona taka "trudna"?

Praca nad każdą z moich książek była dla mnie w jakimś sensie trudna. W „Gdzie jesteś, Leno” mierzyłam się z policyjnymi procedurami. W „Słodkich snów, Anno” myślałam jak mężczyzna. W „Zaufaj mi, Anno” opisywałam dopalacze, w „Koneserze” handel organami – czyli dotykałam dziedzin, które były dla mnie początkowo jedną wielką niewiadomą. Wychodzę jednak z założenia, że nowa książka musi być dla mnie wyzwaniem. Znajduję więc sobie trudny temat lub utrudniam sobie w inny sposób i dopiero wtedy zabieram się do pracy. Najwięcej satysfakcji w pisaniu czerpię ze zmagania się sama ze sobą.

2. W ciągu całego życia przeczytała Pani z pewnością wiele książek, czy jest jakaś (jaka?), która Panią poruszyła, oburzyła, do której Pani wraca?

W mojej pamięci zostają zwykle te, które mnie poruszają. W najbardziej odległych archiwach pamięci mam „My dzieci z dworca Zoo” oraz „Przez ciebie, Drabie”. Przy tej drugiej wypłakałam morze łez.

3. Czy są w Pani książkach prawdziwe historie, postaci z Pani życia (jeśli tak to poproszę o przykłady :) )?

W moich książkach można znaleźć bardzo dużo prawdziwych historii czy zdarzeń, o których mogliście Państwo słyszeć w mediach. Jest również kilka prawdziwych zdarzeń, o których czasem wspominam podczas spotkań autorskich.

Izabela Raszka

1. Czy postaci z Pani książek posiadają cząstkę Pani?

Tak, myślę, że w każdej głównej postaci można znaleźć mniejszą lub większą cząstkę Opiat-Bojarskiej.

2. Jakiego gatunku książki Pani raczej nie napisze?

Nigdy nie stworzą SF. Nie sądzę też, żebym zabierała się za romans, taki w którym chodzi tylko o miłość, i w którym nie mogą pojawić się żadne zwłoki.

Grażyna Wróbel
1. Mówią, że co Cię nie zabije, to Cię wzmocni. Jak to się stało, że znalazła Pani w sobie siłę, by walczyć?

Przeanalizowałam sytuację. Miałam dwa wyjścia – nie walczyć i stać się ofiarą, która być może całe życie spędzi na wózku inwalidzkim, albo zrobić wszystko co się tylko da, by spróbować wyjść jako zwycięzca. Pierwsze rozwiązanie było łatwiejsze i polegało na biernym oczekiwaniu na bieg wydarzeń, z drugim wiązał się wysiłek oraz narażenie się na śmieszność otoczenia (bo przecież mimo wysiłku mogłam zostać z niczym). Uznałam jednak, że jeśli za 5, 10 czy 15 lat spytam się sama siebie, czy zrobiłam wszystko, by poprawić swoją sytuację… i odpowiedź zabrzmi: „NIE” to wpadnę w depresję. A jeśli „TAK” – to przynajmniej będę mogła z czystym sumieniem czekać na śmierć. Zawalczyłam więc, by móc spokojnie spać w przyszłości ;)

2. Ludzie często na co dzień noszą tzw. "maski", które często zdejmują dopiero, kiedy wracają do domu. Czy spotkała się Pani z takimi osobami? Jak Pani myśli, co takiego wpływa na to, że wśród ludzi udają kogoś kim tak naprawdę nie są?

Przez kilkanaście lat pracowałam z ludźmi w najbardziej stresujących dla nich sytuacjach życiowych, wtedy kiedy sprzedawali swoje mieszkania, lub wydawali wszystkie oszczędności, by takie mieszkanie nabyć. Widziałam mnóstwo „masek”. Nauczyłam się chyba nawet zaglądać pod nie. Dlaczego ludzie noszą maski? Byś może dlatego, że nie akceptują siebie i boją się, że nikt inny ich nie zaakceptuje. A może boją się, że będąc sobą ugrają o wiele mniej, niż po założeniu maski.

Weronika Szubert
1. Stephen King zanim w końcu stał się jednym z najbogatszych pisarzy świata próbował wydać swoje pierwsze książki bezskutecznie. Czy pani droga do debiutu również okazała się być tak trudna, czy od początku przyjmowano Pani twórczość z entuzjazmem?

Nie wiele wiem o trudnej drodze do debiutu. Napisałam książkę z myślą o tym, że ją wydam. Zaraz po skończeniu, wysłałam do kilku wydawców a później przebieram w ich ofertach. Hm, czy to znaczy, że nie będę jak King?

Karolina Klekowska
1. Każdy z nas szuka jakiś odpowiedzi, żąda ich od losu. Zastanawia się jaki jest sens życia, sekret świata czy próbuje rozwikłać tajemnicze historie, które ciągną się za nami. Mogąc dowiedzieć się czegokolwiek na dowolny temat z każdej płaszczyzny życia (od filozoficznej po codzienność) dzięki mądrości wyroczni, to o co Pani by zapytała?

Jakieś dziesięć lat temu negocjowałabym z wyrocznią, by móc zadać jej więcej niż tylko jedno pytanie. Teraz… już dobrze wiem, że najważniejsze jest nie to co będzie, a to w jaki sposób do tego dojdziesz. Szczęście zależy od Ciebie, a nie wyroczni.

Iza Czyta
1. Zostaje Pani porwana, jak Pani reaguje, histeryzuje Pani czy wykazuje się spokojem?

W sytuacji stresowej działam jak prawdziwy facet. Spokojnie ogarniam rzeczywistość, rozwiązuję problemy, uspokajam innych i nimi zarządzam a także ograniczam straty. Podczas porwania byłabym więc pewnie spokojna, analizowałabym docierające do mnie bodźce i usiłowała odpowiedzieć sobie na pytanie co zrobić, by ułatwić mężowi/policji odnalezienie mnie. A może poprosiłabym porywacza o konsultacje do mojej najnowszej książki?” ;)

2. Jakie jest Pani hobby, wtedy gdy chce się Pani oderwać od pisania?

Moja praca jest również moim hobby. Kiedy jednak chcę się oderwać od pisania chodzę do escape roomów. Daję się w nich zamykać i na godzinę znikam w całkiem innym świecie. Uwielbiam te emocje oraz Mysterious Room - największy escape room w Polsce.

Another Desire
1. Z natury jestem humanistką kształcącą się w ścisłym kierunku - podobnie jak Pani. Czy istnieje jakiś złoty środek by być dobrym w całej tej matematyce i logice przy okazji nie zatracając swego humanistycznego oblicza? :)

Jesteśmy zupełnie różne – ja mam ścisły umysł i nie kształciłam się nigdy humanistycznie, więc trudno jest mi odpowiedzieć na to pytanie. Wiem jednak, że można godzić w sobie humanistyczne i matematyczne upodobania albo męską siłę i kobiecą wrażliwość. Nie znam niestety wzoru na złoty środek. Trzeba być po prostu uczciwym wobec siebie i unikać ludzi, którzy chcą Cię szufladkować.

M42Prince
1. Gdyby Pani chciała zrobić coś szalonego w życiu, to byłby to skok na bungee, lota balonem, podróż na osiołku dookoła świata, czy wizyta u lwa w klatce. A jeśli coś innego, to proszę o odpowiedź.

Skok na bungee lub ze spadochronem – z ogromną przyjemnością. Lot balonem – nie widzę w tym szaleństwa ;) Podróż na osiołku dookoła świata – nigdy w życiu, umarłabym dnia trzeciego (po chorobie zostały mi pewne upierdliwości, które każą wyeliminować z mojego życia rzeczy niewygodne). Wizyta u lwa w klatce – hm, uwielbiam koty, więc gdyby lew, był lewkiem, to z ogromną przyjemnością.

fot. Beata Cichecka

Natalia Kapela
2. Czy pisząc książkę radzi się Pani kogoś co do treści w trakcie pisania czy pokazuje drugiej osobie dopiero po zakończeniu?

Jedyną osobą, która wie dokładnie nad czym pracuję jest mój mąż, który czyta najpierw szczegółowy konspekt, a później zakończoną powieść.

mejaczek
1. Zamyka Pani oczy i może znaleźć się jakimkolwiek miejscu i czasie. Gdzie Pani się znajduje?

Na plaży. Morze szumi (słyszę je, co znaczy, że to pusta plaża). Słońce świeci. Mam zamknięte oczy i słone usta. Za chwile może wskoczę do wody, a może nie… Niczego nie muszę. Rany, jak miło :)

3. Jeden, ostatni dzień życia. Co Pani robi?

Spędzam ten dzień z ludźmi, których kocham. Z córką i mężem. Jedziemy na wycieczkę, wspólnie poznajemy nowe miejsce, z córką w kawiarni zamawiamy największy deser lodowy, a z mężem wieczorem wybieram się na randkę…

Magdalena Sz L
2. Skąd pomysły na poszczególne książki, zdarzenia w nich opisane? Czy to rodzi się w trudzie pisania i redagowania czy pomysł przychodzi sam i nie wiadomo kiedy? We śnie? Na spacerze w parku? W sklepie?

Pomysły przychodzą same, inspirują mnie prawdziwe wydarzenia, ludzie i problemy z którymi się spotykamy.

~~ * ~~

W imieniu swoim i czytelników mojego bloga, dziękuję Pani Joannie za udzielenie niezwykle interesującego wywiadu.

Nagrodę w postaci książki ''Gra pozorów'' otrzymują: Ciacho oraz Patrycja F.

Gratuluję i pozdrawiam,

Cyrysia

↧

KONKURS: Z książką Ci do twarzy :)

March 1, 2016, 6:51 am

≫ Next: ZAPOWIEDŹ: Bez słów - Mia Sheridan

≪ Previous: Wywiad z Joanną Opiat-Bojarską

Kochani,

mam dla Was wyjątkowy konkurs, w którym można wygrać dwa egzemplarze ''REAL'' Katy Evans.

Aby wziąć udział w konkursie, należy zrobić selfie z dowolną książką wydaną nakładem Wydawnictwa Papierowy Księżyc. Fotkę można wykonać w domu, w plenerze, u znajomych, gdziekolwiek tylko chcecie.
Jeśli ktoś się wstydzi nie musi pokazywać całej swojej twarzy (wystarczy fragment). Najważniejsze, by wyraźnie było widać książkę.

Wspólnie z wydawnictwem Papierowy Księżyc wybierzemy dwie najciekawsze prace, które zostaną nagrodzone jeszcze gorącym egzemplarzem ''Real''.

Zgłoszenia proszę przysyłać na maila: kryniame@wp.pl lub podesłać link do swojej pracy, już uprzednio opublikowanej na swojej stronie.

Do dzieła!!! Naprawdę warto!!!

Regulamin:
1. Organizatorem konkursu jest właścicielka bloga: LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
2. Sponsorem nagrody jest wydawnictwo Papierowy Księżyc.

3. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest zrobienie sobie zdjęcia z dowolną książką wydaną nakładem Wydawnictwa Papierowy Księżyc.
4. Konkurs trwa od 1 marca 2016 roku do 10 marca 2016 roku do godz. 23.59
5. Ogłoszenie zwycięzcy nastąpi 13 marca 2016 roku.
6. Nagrodą są dwa egzemplarze ''Real'' Katy Evans.
7. W konkursie mogą brać udział osoby posiadające blogi oraz anonimowy uczestnicy, którzy podpiszą się imieniem/nickiem oraz podadzą adres mailowy.
8. Konkurs skierowany do osób posiadających adres zamieszkania w Polsce.
9. Ze zwycięzcą skontaktuję się drogą mailową. W przypadku, gdy zwycięzca w ciągu 7 dni nie odpowie na wiadomość, nastąpi wybór innego wygranego.
10. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

banerek dla zainteresowanych

↧

ZAPOWIEDŹ: Bez słów - Mia Sheridan

March 1, 2016, 10:01 pm

≫ Next: Wyniki konkursu - Dobrze widzi się tylko sercem ...

≪ Previous: KONKURS: Z książką Ci do twarzy :)

Kochani,

30 marca odbędzie się premiera''Bez słów'' Mia Sheridan.

Miałam przyjemność poznać tę wyjątkową powieść i napisać do niej krótką rekomendację.

Dziękuję wydawnictwu Otwarte za ten zaszczyt.

♥♥♥

Czasem słowa nie są potrzebne, by wyrazić, co kryje się w sercu.

Czy są takie rany, których miłość nie zdoła uleczyć?

Archer, obarczony niewypowiedzianym cierpieniem, mieszka w swojej samotni blisko lasu. Jest przekonany, że tylko tyle mu zostało.

Do sennego, pobliskiego miasteczka przybywa Bree. Dziewczyna liczy na to, że w końcu odnajdzie rozpaczliwie poszukiwany spokój. Gdy spotyka Archera, jej początkowa nieufność zamienia się w rosnącą fascynację outsiderem. Próbując przedrzeć się przez warstwy niedostępności i dzikości, jakimi Archer przez lata zasłaniał się przed innymi, Bree powoli rozbiera go z kolejnych tajemnic.

Czy budzące się w ciszy uczucie uwolni ich od bolesnej przeszłości?

~ * ~

Gorąco polecam!
To to jedna z najpiękniejszych i najbardziej przejmujących powieści, jakie zdarzyło mi się czytać w ostatnim czasie.

KSIĄŻKĘ MOŻNA ZAMÓWIĆ TUTAJ: KLIK

↧

Wyniki konkursu - Dobrze widzi się tylko sercem ...

March 2, 2016, 9:26 pm

≫ Next: ZAPOWIEDŹ: Zanim zrozumiem - Małgorzata Mroczkowska pod patronatem medialnym LŚC

≪ Previous: ZAPOWIEDŹ: Bez słów - Mia Sheridan

Moi Drodzy,

nadszedł czas na ogłoszenie wyników konkursu, w którym można było wygrać ''Ósmy kolor tęczy'' Martyny Senator.

Bardzo dziękuję za tak liczny udział w konkursie. Wszystkie Wasze wypowiedzi przeczytałam uważnie i wnikliwie. Cieszę się, że doświadczyliście w swoim życiu aktu bezinteresownej dobroci (natomiast DeVi102 życzę, aby spotkała na swojej drodze samych dobrych, życzliwych ludzi).

Nie ukrywam, że miałam naprawdę trudny wybór, wahałam się pomiędzy dwiema historiami, ale ostatecznie serce wybrało wypowiedź Poetki A, ponieważ zawiera piękne życiowe przesłanie. Gratuluję!

~~ * ~~

Poetka A

Raz w życiu doświadczyłam dobroci ze strony drugiej osoby. Pewnego dnia wracałam do domu wieczorem po zerwaniu z chłopakiem. Jak to bywa w życiu każdego człowieka, nawet tego najsilniejszego, dopada słabość. Tak właśnie było ze mną i po prostu siadłam płacząc nad promenadą. Po chwili poczułam, że ktoś przy mnie siada, a że nie lubię płakać przy kimś (zwłaszcza przy obcych) od razu udałam, że wszystko w porządku. Była to starsza pani, która pracuje w kinie w moim mieście. O nic nie pytała, tylko zaczęła mówić. O swoim zmarłym mężu, który umarł na raka pół roku po ich ślubie. Myślała, że nie zakocha się ponownie, ale to się stało, gdy miała 35 lat i od 40 lat jest szczęśliwa. Później po prostu wstała i odeszła. Do tej pory pamiętam jej słowa, które mi powiedziała na koniec swojej opowieści:"Płaczesz to znaczy, że kochałaś naprawdę. On to zrozumie, ale na pewno za późno. Pewnego dnia za to poznasz mężczyznę, który nie będzie widział po za Tobą świata i nigdy nie doprowadzi Cię do płaczu". Czasami dobroć innego człowieka nie ukazuje się w czynach, w tym co dla nas zrobią. Ukazuje się w słowach, których potrzebujemy. Bez pytań. Mam nadzieję, że spotkam na swojej drodze jeszcze wielu ludzi takich jak ta pani i życzę tego każdemu z osobna.

↧

ZAPOWIEDŹ: Zanim zrozumiem - Małgorzata Mroczkowska pod patronatem medialnym LŚC

March 3, 2016, 8:24 am

≫ Next: Wyniki konkursu: Wszystkie kształty uczuć

≪ Previous: Wyniki konkursu - Dobrze widzi się tylko sercem ...

Miło mi poinformować, iż mój blog: LITERACKI ŚWIAT CYRYSIobjął patronatem medialnym książkę ,,Zanim zrozumiem'' Małgorzaty Mroczkowskiej.

Opis fabuły:

Czasami miłość stawia przed nami wielkie wyzwania…

Piotr i Joanna to młode małżeństwo, które połączył przypadek. On pochodzi z rodziny inteligenckiej, jest psychologiem i terapeutą. Ona wyjechała z małej miejscowości, żeby ukończyć studia w Warszawie. Z pozoru normalna relacja okazuje się jednak związkiem toksycznym, w której zazdrosna kobieta, skłócona z rodziną męża oraz własnymi bliskimi, pociąga za sznurki, sterując ich wspólnym życiem. Kadry z małżeńskiego życia przeplatają się z sesjami terapeutycznymi pacjentów Piotra, które ilustrują jego oddanie i zaangażowanie w pracę. Paradoksalnie, w myśl przysłowia, że szewc bez butów chodzi, w obliczu demonów własnej żony Piotr jest zupełnie bezbronny. Czy tlące się jeszcze wspomnienie dawnej miłości i namiętności wystarczy, by wspólnie wyjść na prostą i uleczyć zadane dotychczas rany?

Premiera 16 marca!

Recenzja niebawem. Będą też konkursy :)

Krótki fragment na zachętę: klik

Jesteście zainteresowani tym tytułem?

↧

Wyniki konkursu: Wszystkie kształty uczuć

March 4, 2016, 6:03 am

≫ Next: 5000 zł dla debiutanta. Ruszyła V edycja konkursu Literacki Debiut Roku!

≪ Previous: ZAPOWIEDŹ: Zanim zrozumiem - Małgorzata Mroczkowska pod patronatem medialnym LŚC

Moi Drodzy,

naszedł czas, by ogłosić wyniki konkursu, w którym do wygrania był jeden egzemplarz książki ''Wszystkie kształty uczuć'' Edyty Świętek.

Serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom za wysiłek twórczy i nadesłane przepiękne prace. Wybór był szalenie trudny, aż musiałam poradzić się autorki. Ostatecznie nagrodę otrzymuje...

Agnieszka Kosińska

Gratuluję!

↧

5000 zł dla debiutanta. Ruszyła V edycja konkursu Literacki Debiut Roku!

March 4, 2016, 9:20 am

≫ Next: Wyniki konkursu: Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?''

≪ Previous: Wyniki konkursu: Wszystkie kształty uczuć

19 lutego rozpocznie się nabór tekstów do V edycji konkursu „Literacki Debiut Roku” organizowanego przez Wydawnictwo Novae Res pod honorowym patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Celem konkursu jest wyłonienie w danym roku kalendarzowym najlepszej powieści, która nie była dotychczas nigdzie publikowana w wersji drukowanej.

Termin nadsyłania zgłoszeń mija 22 kwietnia 2016 roku. Wyniki konkursu zostaną ogłoszone 31 lipca.

Na zwycięzców czekają nagrody:

I miejsce – 5000 złotych, tytuł „Literacki Debiut Roku”, dyplom, opublikowanie zwycięskiego utworu drukiem, jego dystrybucja oraz promocja przez Wydawnictwo Novae Res oraz patronów i partnerów Konkursu, zestaw 10 egzemplarzy książek.
II miejsce – dyplom, tygodniowy pobyt w SPA, zestaw książek.
III miejsce– dyplom, weekendowy pobyt w SPA, zestaw książek.

Zwyciężczyni IV edycji konkursu - Agnieszka Opolska

W zeszłej edycji konkursu zwyciężyła powieść Agnieszki Opolskiej pt. „Anna May”*. Książka miała premierę na 19. Targach Książki w Krakowie, gdzie jej fragmenty publicznie odczytała aktorka Anna Dymna.

„Literacki Debiut Roku” jest inicjatywą, dzięki której odnajdujemy i promujemy utalentowanych rodzimych debiutantów, których twórczość ma za zadanie odświeżyć polski rynek literacki.– wyjaśnia WojciechGustowski, przewodniczący Kapituły konkursu.

Jak co roku uroczyste wręczenie nagród będzie miało miejsce w Pomorskim Parku Naukowo-Technologicznym w Gdyni. Tradycją już stało się, że fragmenty zwycięskiego utworu w trakcie tej uroczystości czyta znany aktor. W poprzednich edycjach byli toSzymonSędrowski,Katarzyna Figura oraz Ewa Kasprzyk.

Premiera zwycięskiej powieści będzie miała miejsce w trakcie jubileuszowych 20. Targów Książki w Krakowie.

Laureaci IV edycji konkursu Literacki Debiut Roku wraz z Ewą Kasprzyk oraz Krzysztofem Szymańskim - Dyrektorem Zarządzającym wydawnictwa Novae Res.

Regulamin konkursu oraz formularz zgłoszeniowy dostępne są na stronie www.literackidebiutroku.pl.

Konkurs prowadzony jest pod honorowym patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Partnerami konkursu są: Gdynia Literacka, International Paper, sieć księgarni MATRAS oraz Hotel Lawendowe Termy. Patronami medialnymi konkursu są ONET.PL, Magazyn Charaktery, Magazyn Literacki Książki oraz Radio ZET Chilli.

*http://novaeres.pl/katalog/tytuly?szczegoly=anna_may,druk

Kto z Was spróbuje swoich sił?

↧

Wyniki konkursu: Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?''

March 5, 2016, 5:51 am

≫ Next: Konkurs - Polskie zombie w natarciu!

≪ Previous: 5000 zł dla debiutanta. Ruszyła V edycja konkursu Literacki Debiut Roku!

Moi Drodzy,

nadszedł czas na ogłoszenie wyników konkursu, w którym do wygrania była książka

''Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?''

.
Spośród wszystkich zgłoszeń maszyna losująca wytypowała....

⇓

Gratuluję!

↧

Konkurs - Polskie zombie w natarciu!

March 5, 2016, 10:34 am

≫ Next: ZAPOWIEDŹ: Historia pewnej rozwiązłości - Danka Braun

≪ Previous: Wyniki konkursu: Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?''

Polskie zombie w natarciu!

Zapraszam na wyjątkowe wydarzenie:

spotkanie z Robertem Cichowlasem iŁukaszem Radeckim, autorami książki Zombie.pl

Spotkaniu towarzyszyć będzie konkurs na najlepszą charakteryzację zombie, zapraszam do wzięcia udziału, przewidziane są ciekawe nagrody.

10 marca, godz. 18:00

Księgarnia Zysk i S-ka Wydawnictwo

ul. Wielka 10

Poznań

Spotkanie poprowadzi Tomasz Nowak

Regulamin konkursu <TUTAJ>

Może ktoś z Was się skusi?

↧

ZAPOWIEDŹ: Historia pewnej rozwiązłości - Danka Braun

March 6, 2016, 4:24 am

≫ Next: DZIŚ PREMIERA: Tonąca w błękicie - Magda Mila pod patronatem medialnym LŚC

≪ Previous: Konkurs - Polskie zombie w natarciu!

Kochani,

23 marca odbędzie się premiera "Historii pewnej rozwiązłości".

Moja rekomendacja znalazła się na tylnej okładce książki:

Kolejny tom pasjonującej sagi rodzinnej.

Krzysiek Orłowski poznaje szokującą przeszłość swojej nowo poślubionej żony, ale dla dobra syna stara się być przykładnym mężem i ojcem. Robert i Renata, wciąż zakochani w sobie, są zauroczeni wnukiem. Pewnego dnia poukładane życie Orłowskich wali się w gruzy. Jedno tragiczne zdarzenie zmienia diametralnie życie obu małżeństw – już nic nie będzie takie jak wcześniej. Los stawia przed bohaterami trudne wybory i zmusza do podejmowania niełatwych decyzji. Czy rodzina Orłowskich przetrwa ciężkie chwile? Czy uda im się odbudować miłość i przywrócić szczęście?

Motto Orłowskich brzmi: W miłości i na wojnie wszystkie chwyty są dozwolone.

~~ * ~~

Znacie twórczość Danki Braun?

Jeśli jeszcze nie, to powinniście czym prędzej nadrobić zaległości, bo naprawdę warto!

↧

DZIŚ PREMIERA: Tonąca w błękicie - Magda Mila pod patronatem medialnym LŚC

March 7, 2016, 12:56 am

≫ Next: Wyniki konkursu: Zawrzyj ze mną UKŁAD

≪ Previous: ZAPOWIEDŹ: Historia pewnej rozwiązłości - Danka Braun

Kochani,

dziś jest premiera ebooka ''Tonąca w błękicie''Magdy Mila.

Mój blog: LITERACKI ŚWIAT CYRYSIobjął patronatem medialnym wydanie papierowe tej książki (powinna być w sprzedaży na początku kwietnia - ale będę jeszcze o tym informować).

Tymczasem wszystkich zainteresowanych wersją elektroniczną odsyłam do Empiku, gdzie można nabyć tę wyjątkowo gorącą publikację: klik.

~~ * ~~

„Tonąca w błękicie” to powieść erotyczna o szalonym seksie, przekraczaniu granic i potrzebie kochania.

Ona i oni. Atrakcyjna singielka, mężczyzna z tajemniczą przeszłością i współczesny Piotruś Pan. Układ bez zobowiązań i szalony seks w trójkącie. Przyjaźń, żądza, ekstaza.

Jednak kiedy troska wygrywa z podnieceniem, a czułość z potrzebą seksualnego spełnienia, dwoje z nich zakochuje się w sobie. Lila ucieka, bo boi się zaangażowania. Tomek broni się przed miłością, bo kiedyś zbyt cierpiał z jej powodu.

Czy podejmą właściwe decyzje? Czy Piotr zaakceptuje związek przyjaciół? Czy tajemnice przeszłości i dramatyczna teraźniejszość nie zabiją miłości Lili i Tomka?

https://www.facebook.com/notes/seria-real/jak-to-si%C4%99-zacz%C4%99%C5%82o/252859031711738?__mref=message_bubble

Kto zainteresowany?

Zapraszam mój fanpage. Do wygrania ebook ,,Tonąca w błękicie'': klik

↧

Wyniki konkursu: Zawrzyj ze mną UKŁAD

March 7, 2016, 9:29 pm

≫ Next: KONKURS z okazji Dnia Kobiet!

≪ Previous: DZIŚ PREMIERA: Tonąca w błękicie - Magda Mila pod patronatem medialnym LŚC

Moi Drodzy,

~~ * ~~

- See more at: http://cyrysia.blogspot.com/2016/03/wyniki-konkursu-dobrze-widzi-sie-tylko.html#sthash.r8lgKZk7.dpuf

Moi Drodzy,

~~ * ~~

- See more at: http://cyrysia.blogspot.com/2016/03/wyniki-konkursu-dobrze-widzi-sie-tylko.html#sthash.r8lgKZk7.dpuf

Moi Drodzy,

nadszedł czas na ogłoszenie wyników konkursu, w którym można było wygrać: Układ - Elle Kennedy.

Bardzo dziękuję za tak liczny udział w konkursie. Szalenie cenię sobie Waszą pomysłowość i kreatywność.

Nie ukrywam, że miałam trudny wybór, ponieważ Wasze wiersze i propozycje układowe były naprawdę znakomite. Jednak najbardziej zachwyciła mnie nietypowa forma przekupstwa w wykonaniu: Gosche i Klaudia M.

Prawda, że rewelacyjne :)

Gratuluję!

Klaudia M.

~~ * ~~

Gosche

↧